Links Hinghoi Moo+ Nitchawan P'Puk Peerada Evil
2002-03-31 - 4:42 p.m.
25/03/02 ตอนเย็นของวันนี้่เจอกับ M พอเจอกัน ฉันก็บ่นให้ฟังว่าเพื่อนฉันน่าสงสาร งานรับปริญญา เพื่อน ๆ ไม่ค่อยว่างมา ดูเหงา ๆแล้วก็บ่นต่อว่าจะไปโตเกียวแล้ว ไปคนเดียวกลัวหลงทางจัง บ่นโน่นนี่ตามประสา Mก็บอกว่าไม่เป็นไรหรอก เค้าจะอธิบายวิธีเดินทางให้ฟัง แล้วก็นั่งอธิบายรายละเอียด โดยมีแผนที่ที่อุตส่าห์ print มาให้จาก internet ประกอบแถมยังมีวิธีการเดินทางอธิบายรายละเอียดที่เค้าพิมพ์มาให้เป็นภาษาอังกฤษอีกต่างหาก ฉันก็ฟังจนจบก็เหลือบไปเห็นว่า โทรศัพท์ของเค้ามีคนฝากข้อความอยู่ ฉันเลยบอกให้เค้าเปิดฟัง ปรากฎว่าเป็นแม่เค้าโทรมา ถามว่าต้องย้ายไปทำงานที่ไหน(คือว่างานของเค้า ต้องย้ายทุก 3 ปีแล้วเดือน 3 ก็จะเป็นเดือนสุดท้ายที่เค้าจะต้องทำที่เดิม วันนี้เป็นวันที่เค้าจะรู้ว่างานใหม่จะต้องไปทำที่ไหน) เค้าบอกว่า วันนี้โดนโทรถามทั้งวันเลย ว่างานใหม่ทำอะไรที่ไหนฉันก็แบบ เฮ้อ รู้สึกว่าฉันนี่น้า ลืมเรื่องเค้าไปเลย นึกถึงแต่เรื่องตัวเอง ไม่ถามเค้าสักคำเรื่องงานเค้า เพื่อนร่วมงานเค้ายังแคร์เค้ามากกว่าฉันซะอีก ทีเค้างานยุ่ง ๆ ยัีงมานั่งหาข้อมูลให้ฉัน นึกถึงคำว่า give and take ขึ้นมาเลย คือฉันเนี่ยจะ take มากกว่า give ประจำ 26/03/02 วันนี้จากตอนแรกที่ตั้งใจว่าจะไปเดินเล่นในโตเกียว ฉันก็เปลี่ยนแผน เพราะว่าอาจารย์นัดทานข้าวกลางวันพรุ่งนี้พรุ่งนี้ที่ตั์งใจว่าจะไป โตเกียวดิสนีย์ซี ก็เลยจะไปวันนี้แทนฉันตั้งใจจะไปให้ได้ตั้งแต่มาไปโตเกียวเที่ยวก่อนแล้ว แต่ตอนนั้นดันเช็ควันผิด ช่วงที่ไปมันยังไม่เปิดเลย คราวก่อนเลยไปเที่ยวบ้านเพือนๆ ที่อยู่แถวนั้นแทน ฉันเรียกมันว่า Home Stay trip เพราะได้ไปพักบ้านเพื่อนที่ยังอยู่กับพ่อ แม่ของเุค้าเหมือน Home Stay เลย Disney Sea เป็นส่วนต่อของ Disneyland เครื่องเล่น หรือ ดีไซน์ ก็จะเป็นเกี่ยวกับน้ำซะส่วนใหญ่ ที่อยากไปเ่่ที่ยว Disney Sea มากเพราะมันเพิ่งเปิดใหม่ เมื่อปีที่แล้วเอง แล้วฉันก็ชอบอะไร ที่มันเป็น ดิสนีย์ แล้วก็อะไรที่เป็นสวนสนุกอยู่แล้ว(Universal Studio ที่โอซาก้า ที่เพิ่งเปิด ฉันก็ไปมาแล้ว ไม่พลาดหรอก ฮิ ฮิ) ออกจากสนามบินที่เมืองฉัน 8.00 ไปถึงโตเกียว 9.30 โมงเช้า ก็ไปเข้าแถวนั่งรถบัส เพื่อจะไป Disney Sea ุคนยืนเข้าแถวยาวเหยียดเพราะว่าเป็นช่วง ปิดเทอมหน้าฤดูใบไม้ผลิพอดี เด็กๆ มาเที่ยวเต็มไปหมด แถวละเกือบ ร้อยคน แบ่งออกเป็น5-6 แถว กว่าจะได้ขึ้นรถ ก็เป็นรอบ 10.20 ไปถึง ก็ปาเข้าไปตั้ง 11 โมงกว่าแล้ว อากาศก็ไม่ดีฝนตกเบาๆ ปรอยๆ แบบที่เรียกว่า shower rain น่าจะโรแมนติกดีถ้ามากับคนรัก แต่ฉันมาคนเดียวเนี่ย หนาวและเปียก ก็เท่านั้นเอง แต่ว่ามนต์เสน่ห์ของ Disney เนี่ย เที่ยวคนเดียวก็ไม่เหงานะ แค่พอเดินเข้าประตูแล้วเห็น ข้างใน มันก็ทำให้ฉันยิ้มออกมาได้อย่างมีความสุข ฉันมีกล้องถ่ายรูปไปด้วย กะว่าถึงเที่ยวคนเดียวก็ต้องมีรูปฉันที่ Disney ให้ได้เลย พอได้โอกาศ ฉันก็รีบหาเหยื่อให้ถ่ายให้ทันที ก็เมื่อสมัย ยังสาว (เฮ้อ)เมื่อ 6 ปีก่อน ฉันไปเที่ยวปารีส ไปพักบ้านเพื่อนฝรั่งเศส เพื่อนก็เป็นไกด์พาเที่ยวทุกอย่างดีมากๆ ยกเว้นพอฉันบอกว่าอยากไปเที่ยว Disneyland เพื่อนรักที่แสนดีทั้ง 2 คนก็บอกว่า ไม่ไปกับเธอนะเพราะว่าเราไปมาแล้ว พอแล้ว (ตั๋วมันแพง ฉันก็เข้าใจเพื่อนน่ะนะ) แต่ว่าจะไปส่งเธอถึงหน้าประตูเลยไม่ต้องกลัวหลง จำุความรู้สึกตอนนั้นไม่ได้แล้วว่าเหงาหรือเปล่า แต่อาจจะเซ็งเล็กน้อย ก็บอกแล้วว่าตอนนั้นยังเด็ก ไม่ค่อยทำอะไรคนเดียว แล้วที่สำคัญ ฉันก็ไม่มีรูปถ่ายตัวเองใน Disneyland Paris เลยซักใบ เพราะว่าพูดภาษาฝรั่งเศสได้แค่ 2 คำเองที่แปลว่า ขอโทษ กับ ขอบคุณ พอได้รูปตัวเองที่ประตูหน้าแล้ว ฉันก็เริ่มเดินดู พอดีเพื่อนที่พึ่งไปเที่ยวกลับมา แนะนำว่า Indiana Jones สนุกฉันก็รีบไปจองเวลาเุข้าุไปเล่นก่อนได้เวลาทุ่มนึง เวลาที่เหลือ เราจะไปทำอะไรก็ได้ ฉันก็ดูโน่นเล่นนี่ได้เยอะพอควร ต้องเลือกเล่นที่อยากเล่นตาม โซนต่าง ๆ ไม่มีเวลาเล่นได้ครบหรอก เพราะว่าแค่รอจะเล่นเครื่องเล่นอย่างนึง ใช้เวลารอ 2 ชั่วโมงเต็มๆสมกับเป็นคนญี่ปุ่นจริงๆ รออย่างอดทนไม่มีบ่น ไม่มีแซง ก็นะ แค่จะซื้อซาลาเปา (ที่นี่จะ น่ากินมาก) ก็มีคนรอซื้อเป็นแถวยาวมากๆ น่าจะซัก 1 ขั่วโมงได้ ก็จะได้ซื้อกิน ฉันก็ว่ามันน่ากินนะ แต่แหม มา Disney Sea ทั้งที มาเุข้าแถวซื้อซาลาเปา 1 ชั่วโมงเนี่ยนะฉันไม่เอาด้วยล่ะ ไม่รู้ว่าคนญี่ปุ่นเค้าคิดยังไงกันเนอะ สรุปว่า Disney Sea ก็สนุกดีในแง่ สวนสนุก แต่ในแง่ ความน่ารักมีน้อยมากไม่มี Mickey และพรรคเลย มีแต่ ตัวการ์ตูนคือ Little Mermaid กับ Aladin แต่ที่ดีมากเลยคืออาหารอร่อยมาก ^_^ เพราะว่าวันที่เที่ยวน่ะฝนตกตลอด ฉันก็เลยเป็นไข้ ปวดหัวมาก แต่ว่ายาน่ะเก็บไว้ใน้้เป้ ที่ประตูทางเข้าฉันก็เลยขี้เกียจเดินไปเอา เลยอดทนอยู่จน พาเรดจบ แล้วยังเดินดูของต่อ ถึง 4 ทุ่มไ้ด้ ถึงไปเอา้เป้ แล้วกินยา ถึงกลับ โรงแรม ระหว่างทางกลับก็แวะ ซื้อข้าวกล่องที่ AM PM จะเอาไปกินที่โรงแรม แต่ว่าความที่ฉันมาจากบ้านนอกที่ไม่มี AM PMฉันเลยซื้อไม่เป็น เค้าต้องเอาบัตรชื่ออาหารที่ต้องการไปสั่งที่เค้าเต้อร์ ฉันเดินไปสั่งอาหารเฉย ๆ หนุ่มคนขายทำหน้างง ๆ แล้วก็เดินไปหยิบบัตรมาให้พอสั่งเสร็จเค้าบอกว่า ให้รออีก 3 นาทีพอถึงเวลาเค้าบอกว่า ต้องขอโทษด้วย ช่วยรออีก 3 นาทีได้ไหม ฉันก็บอกว่าได้ พอตอนรับของ เค้าแถมน้ำหวานมาให้ กระป๋องแน่ะสงสัยว่าเป็น บริการที่ให้ลูกค้าต้องรอ แต่ใ้ห้ตั้ง 2 กระป๋องแน่ะ เหมือนไ้ด้กินข้าวฟรีเลย เพราีะว่าราคาน้ำเท่ากับราคาข้าวเลย เอ! หรือเพราะว่าฉันน่ารัก คนขายเลยหลงเสน่ห์ (โิฮะ โฮะ lนึกเข้าข้างตัวเองอย่างเป็นสุขใจ)
�