Links Hinghoi Moo+ Nitchawan P'Puk Peerada Evil
01.10.2002 - 5:13 p.m.
วันนี้มีนัดเจอคุณซากะอุเอะมา ที่จริงช่วงนี้ยุ่งมาก ไม่อยากไปไหนหรือว่ามีนัดเลย แต่ว่าผลัดแกมาหลายทีแล้ว คุณซากะอุเอะ แกเป็นเพื่อนกับคุณเคียวโกะที่ฉันสนิทสนม ฉันเจอแกหลายเดือนก่อนที่บ้านคุณเคียวโกะโดยที่คุณเคียวโกะแนะนำว่า แกเป็นคริสเตียนจะไปเมืองไทยเพื่อช่วยสร้างโรงเรียน แต่ว่าไปแค่อาทิตย์เดียว แกอยากเรียนภาษาไทย ฉันก็คิดว่าไปแค่แป็บเดียว ไม่ต้องพูดได้มากก็ได้ ไว้ใกล้ๆไปแล้วค่อยสอนบทสนทนาง่ายๆแก ฉันก็เลยผลัดไปเรื่อย
มาเจอแกอีกทีตอนที่ไปดูพระจันทร์ แกก็ดูอยากให้ฉันสอนมาก แล้วแกก็โทรมาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว แกเป็นคนที่ภาษาอังกฤษเรียกว่า pushy เล็กน้อย แต่ฉันก็คิดว่าแกจะไปสร้างโรงเรียนให้คนไทย คงต้องดีกับแกหน่อย ก็นัดแกวันนี้
นัดเจอกันที่คอฟฟีชอพ ฉันก็เลยอธิบายแกไปว่าช่วงนี้ยุ่งมากนะคะ คงมาเจอไม่ได้ เพราะว่าต้องเร่งเปเปอร์มาก บลา บลา บลา แกก็ดูจะเข้าใจ ฉันก็สอนภาษาไทยง่ายง่ายแกไปเล็กน้อย แล้วก็คุยกัน แล้วแกก็คุยให้ฟังว่าแกเป็นอาจารย์สอนชงชา ชงชาก็มีหลายระดับ แกได้ระดับขั้นสูงสุด แกบอกว่าไว้ฉันส่งเปเปอร์เสร็จแล้ว แกจะสอนให้ จนฉันสอบให้ผ่านระดับเบื้องต้นด้วย แกบอกอีกว่าเดี๋ยวจะให้กิโมโนด้วย (ว๊าว >0<)
แล้วก็คุยกันไปกันมาอีก แกก็พูดว่างานอดิเรกแก ยังมีทำซาเซน(นั่งสมาธิ) แล้วก็กินแมคโครไบโอติกส์ พูดจบฉันหยุดกึกเลย คือว่าฉันได้อ่านหนังสือเกี่ยวกับ แมคโครไบโอติกส์เมื่อเจ็ดแปดปีก่อนได้ แล้วชอบมาก ฉันก็ลองกินตั้งแต่นั้นมา แต่ว่าทำไม่ได้ตลอดเพราะว่าเมืองไทยสมัยนั้นหาเครื่องปรุงได้ยากมาก แมคโครไบโอติกส์นี่คล้ายๆกับที่คนไทยเรียกว่า ชีวจิตน่ะ (น่าจะเป็นต้นแบบ ไม่แน่ใจเพราะว่าไม่เคยอ่านหนังสือชีวจิต) ต้นกำเนิดมาจากญี่ปุ่น เป็นการกินที่เหมือนมังสวิรัติ แต่ว่าเข้มข้นกว่านั้น คือ กินอาหารที่มาจากธรรมชาติเท่านั้น ไม่มีการปรุงแต่งสังเคราะห์ ไม่กินน้ำตาลหรือว่าเค็มเกินไป แล้วก็ยังยึดหลัก หยิน หยาง ในพืชผักต่างๆด้วย เน้นให้กินข้าวซ้อมมือ กินซุปมิโสะทุกวัน อะไรทำนองนี้แหละ ฉันมาอยู่ที่นี่ก็ทำกินได้ง่ายกว่าเมืองไทย(แต่ข้าวซ้อมมือที่นี่แพงบรม)
ที่ญี่ปุ่น มีคนกินอาหารแมคโครไบโอติกส์เหมือนกัน เพราะว่าฉันเห็นมีหนังสือขาย แต่ว่าคนส่วนน้อยมากที่รู้จัก ไม่มีคนที่ฉันรู้จักสักคนรู้จักคำนี้ด้วยซ้ำไป พอมาเจอคุณซากะอุเอะเล่าว่าแกกินแมคโครไบโอติกส์มานานสิบปีแล้ว ฉันก็ดีใจมาก เหมือนเจอเพื่อนร่วมอุดมการณ์อะไรอย่างนั้น (แกก็คงแปลกใจเหมือนกันที่ฉันรู้จักและกินแบบนี้ เพราะว่าขนาดเพื่อนๆแก ก็ไม่มีใครกิน) ฉันก็เลยเข้าใจว่าทำไมแกถึงได้ดูสาวจัง คือแกอายุ 51 แล้วนะ แต่ว่าดูไม่รู้เลย เหมือนอายุสี่สิบ คงเป็นเพราะกินดี ฉันก็เลยชมแก บอกว่าต่อไปนี้ต้องกินให้ได้ตลอดบ้างแล้ว จะได้ดูสาวอย่างแก แกก็มีชมกลับนะ บอกว่านึกว่าฉันแบบเป็นเด็กป ตรี (แกบอกว่าตอนแรกว่าจะแนะนำลูกชายให้ฉัน แต่ว่าลูกแกอายุ 25 เองน่ะ โธ่) แกทำอาหารแมคฯที่บ้านกินทุกวัน แต่ก็ไม่ได้เคร่งมากคือกินนอกบ้านกับเพื่อนแกก็กินอะไรก็ได้
เนื่องจากฉันสนใจมาก แกก็เลยพาไปดูร้านออร์แกนนิกส์ ที่ขายอาหารธรรมชาติที่แกซื้อประจำ และก็พาฉันไปกินอาหารที่ร้านแมกโครไบโอติกส์ด้วย โห เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ทานอาหารที่ฉันไม่ได้ปรุึงเองและจากมือโปร มันก็จืดกว่าอาหารปรกติเล็กน้อยแหละ แต่ว่าอร่อยมากเลย คือรู้สึกได้เลยถึงความสด และความตั้งใจทำ กินเสร็จแล้วก็กินชาที่ทำมาจากข้าวคั่ว รู้สึกเลยนะว่า ปากสะอาดมาก ไม่เหมือนกินอาหารธรรมดาเลย
วันหลังต้องทำตัวให้ว่าง แล้วไปตลกกินข้าวบ้านคุณซากะอุเอะดูดีกว่า เพราะว่าแกบอกว่าแกก็ทำอร่อยเหมือนกัน :P
�