diaryland archives guestbook

Links Hinghoi Moo+ Nitchawan P'Puk Peerada Evil

12.03.2003 - 3:46 p.m.

เล่าเรื่องเมืองไทย

ตอนนี้ฉันกำลังบ้าฝึกภาษาอังกฤษน่ะ ฉันคิดว่าฉันพูดภาษาอังกฤษได้พอสมควรน่ะ แต่ว่าไม่เหมือนเนทีฟ(คนที่พูดอังกฤษเป็นภาษาแม่)นะ กลับไปเมืองไทยคราวนี้ฉันได้ซื้อหนังสือครูเคทมา ฉันเลยมีกำลังใจว่าไม่จำเป็นต้องเป็นอัจฉริยะก็สามารถพูดเหมือนเนทีฟได้ถ้าตั้งใจ เพราะว่าการพูดภาษาต่างชาติมันก็เหมือนการร้องเพลง ถ้าเราฟังบ่อยแล้วเราพูดตามให้เหมือน มันก็เหมือนเราหัดร้องเพลงแหละเนอะ อย่าให้โทนเพี้ยนละกัน

มีเพื่อนของมาสะคนนึง เค้าเป็นคนเยอรมัน คนเยอรมันเนี่ยปกติจะพูดภาษาอังกฤษได้สำเนียงแปร่งมาก แต่ว่าเพื่อนคนนี้เป็นคนที่พูดได้เหมือนคนอังกฤษเปี๊ยบ (เค้าเป็นคนต่างชาติคนแรก และคนเดียว ที่ฉันรู้สึกว่าเค้าพูดได้เหมือนคนอังกฤษ) เค้าบอกว่าเค้าเรียนภาษาอังกฤษแค่ 4 ปีเอง ไม่ได้เรียนตั้งแต่เด็กหรอก พวกเราตอนนั้นคิดกันว่าเค้าอัจฉริยะจริงๆว่ะ (แต่เค้าก็เป็นจริงๆ เพราะว่าเค้าเรียนภาษาฮอลแลนด์ได้ ใน 2 ปี เหมือนกัน) แต่ว่า ตอนนี้มาคิดดู ถ้าเราพยายาม เราก็น่าจะทำได้ เพราะว่าเพื่อนคนนี้ก็ไม่ได้พูดภาษาอังกฤษตั้งแต่เกิดเหมือนกัน ยังทำได้เลย

ทีนี้ก็ได้เข้าเรื่องเมืองไทย ตอนที่กลับไปคราวที่แล้ว ฉันไปเดินจตุจักรกับแจง แจงเป็นคนขาวมาก ส่วนฉันก็ตัวขาวเล็กน้อย หลังจากเดินกันมาพอสมควร เราก็อยากเข้าห้องน้ำ ฉันก็บอกแจงว่า ฉันรู้จักห้องน้ำในสำนักงาน มันสะอาดดีจะพาแจงไป ทีนี้พอไปถึง ความเป๋อป๋าตามระเบียบทำให้ฉันเดินนำหน้าแจงเปิดประตูสำนักงานเข้าไป แต่มันผิดที่น่ะ เป็นที่ที่มีคนทำงานอยู่เต็มเลย และแล้ว มีเจ้าหน้าที่ผู้ชายคนนึงในนั้น ก็ถามฉันว่า "Where are you?" ฉันรีบปิดประตูแล้วก็ออกมาหัวเราะกันขำกลิ้งกับแจงแทบไม่ทัน เค้าคงหวังดีว่าฉันเป็นคนต่างชาติหลงทางน่ะเนอะ แต่ถ้าฉันหลงจริงๆ ฉันจะรู้มั๊ยเนี่ยว่าฉันอยู่ที่ไหน พี่แกยังไม่รู้เลย ต้องมาถามฉันเนี่ย

previous - next