Links Hinghoi Moo+ Nitchawan P'Puk Peerada Evil
2002-03-19 - 6:07 p.m.
เห็นใครต่อใครเค้าเขียนไดอารี่กันมานานแล้ว ฉันก็ได้แต่แอบอ่านของคนอื่น เคยอยากเขียนเองมาตั้งแต่ ๒ ปีที่แล้ว แต่ก็มีข้ออ้างให้กับตัวเองเรื่อยเลย ที่สำคัญฉันก็พิมพ์ช้ามาก แต่ว่าตอนนี้อยากลองเขียนน่ะ เป็นไงเป็นกัน วันนี้ฉันมีธุระต้องไปที่ว่าการจังหวัด สิ่งแรกที่คิดขึ้นมาก่อนเลยคือจะไปกินข้าวที่นั่น คือชั้นบนสุดของตึกจะเป็นร้านอาหารที่มี เทนด้ง อร่อยมาก เทนด้งก็คือข้าวหน้าเทมปุระ เจ้านี้เขาจะมีกุ้งทอด ปลาทอด แล้วก็ผักทอด แต่ที่เด็ดมากคือช๊อสที่ราดจะรสดีมาก หวานๆเค็มๆ ไปถึงที่ทำการ ยัึงไม่ทันทำธุระอะไร ก็ไปกินข้าวก่อนเลย ก็ีมันหิวน่ะ แต่คนอื่นเค้าจะเป็นเหมือนเรามั๊ยหว่า เค้าคงทำธุระก่อน แต่เผี่อต้องรอนาน อารมณ์เสียแย่ ยิ่งติดต่อราชการ คิดได้ดัึงนั้นก็ขึ้นลิฟท์ไปกินข้าวก่อน กินข้าว ต่อด้วยโซบะ คือมันมาเป็นชุดน่ะไม่ได้งกสั่งมาก โคตรอิ่มเลย อาหารญี่ปุ่นเนี่ยเยอะมาก คนญี่ปุ่นกินเยอะกว่าคนไทย ๓ เท่าเห็นจะได้ แต่แปลกนะที่ไม่ค่อยมีคนอ้วน ขาลงมาฉันรีบวิ่งเข้าลิฟท์ โดนประตูหนีบ โอ็ยเจ็บนะลิฟท์หนีบเนี่ย (คือเคยนึกว่ามันไม่น่าเจ็บไง) ยายป้าที่อยู่ในลิฟท์แกไม่ยอมกดเปิดให้ แล้วแบบไม่ขอโทษด้วยนะ แต่แกทำมาเป็นพูดกัยฉันว่า เนี่ยอยู่มุมเนี๊ย(ที่แกยืน) มองข้างนอกไม่เห็นเนอะ เอ้า ยกโทษให้ก็ได้ฟะ เรื่องประตูหนีบเนี่ยนึกขึ้นมาได้ว่าอาจารย์สอนภา๋่ษาญี่ปุ่นเคยเล่าให้ฟังว่า อาจารย์ููของแก ขึ้นรถไฟไปทำงานตอนเช้า ทีนี้คนมันเยอะมาก เค้าก็จะมีเจ้าหน้าที่รถไฟทำหน้าที่ผลักคนให้อัดกันเข้าไปได้หมด ทีนี้กระเป๋าเอกสารของแกดันโดนประตูหนีบอยู่ เจ้าหน้าที่เห็นเข้าเลยตะโกนบอกให้คนขับเปิดประตูใหม่แต่ว่าอาจารย์ท่านนั้นแกเป็นคนเรียบร้อยมาก พอได้กระเป๋าคืน(ไม่โดนหนีบแล้ว) แกก็ขอบอกขอบใจเจ้าหน้าที่ยกใหญ่ ทีนี้คนญี่ปุ่นเวลาขอบคุณใครก็ต้องโค้ง แกก็โค้งแล้วโค้งอีกจนประตูปิดอีกที คราวนี้หัวแกเลยโดนหนีบแทน วันนี้พิมพ์เยอะมาก หมดเวลาไปเป็นชั่วโมง ไว้พรุ่งนี้เขียนใหม่ เดี๋ยวหมดพุงซะก่อน
�