Links Hinghoi Moo+ Nitchawan P'Puk Peerada Evil
29.08.2003 - 6:55 p.m.
ชงชาที่วัด
วันนี้อาจารย์นัดให้ไปชงชาที่วัด ฉันทำผิดทำถูก ยิ่งมีเพื่อนอาจารย์ที่เป็นอาจารย์มาดูด้วย จำไม่ได้เลย นึกเปรียบเหมือนตัวเองเป็นนักกีฬายิมนาสติก แบบมีกรรมการให้คะแนน
คุณนาไกสามีคุณเคียวโกะพาลูกสาวสองคนมาดูฉันชงชาด้วย อายาโนะโตขึ้นมากจนจำเกือบไม่ได้ อายาโนะเคยไปเที่ยวเมืองไทยกับฉันเมื่อสองปีก่อนตอนที่อยู่ ปอ 4 ไม่ได้เจอไม่กี่เดือนเองเป็นสาวเลย อะไรๆก็เปลี่ยนไปเยอะมาก
ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ 4 ปีแล้ว ตอนอยู่ที่นี่ก็คิดถึงเมืองไทย คิดถึงความสบายที่นั่น แต่พอคิดว่าจะกลับเมืองไทยแล้วใจหายโหวงมาก ที่นี่เหมือนเป็นบ้านอีกหลังของฉัน
วันนี้อาจารย์ชงชาน้ำตาซึมตอนที่ฉันถามอาจารย์ว่าขับรถกลับคนเดียวอาจารย์จะเหงามั๊ยคะ อาจารย์บอกว่าตอนนี้ไม่เหงา ต่อไปคงเหงา ฉันก็เลยน้ำตาซึมตาม
ไปเที่ยวเล่นบ้านคุณเคียวโกะ เค้าน่ารักมาก ต้อนรับฉันอบอุ่นอย่างเคย เด็กๆเล่น ชามิเซ็ง และคุณเคียวโกะร้องเพลงญี่ปุ่นให้ฉันฟัง บอกว่าตอนแรกกะว่าจะไปเมืองไทยเดือน 10 ไปร้องให้ฉันฟังที่โน่น แต่ว่าติดงานพอดี เลยไม่ได้ไป ฉันรู้สึกขอบคุณคุณเคียวโกะจากใจจริงๆที่ให้โอกาศฉันได้สัมผัสญี่ปุ่นจริงๆหลายๆอย่าง
ความคิดที่เปลี่ยนไป
สมัยเด็กๆฉันเคยเล่นกับเพื่อนๆ วาดตุ๊กตาเป็นรูปชุดแต่งงานแบบต่างๆสีต่างๆ แปลว่าตอนประถมนี่ฉันคนอยากแต่งชุดแบบเจ้าหญิง
ต่อมาพอเริ่มโต ฉันเริ่มไปทางธรรมะ และคิดว่าทำไมคนเราเกิดมาต้องมีคู่ด้วย ในเมื่อเกิดมาคนเดียว ธรรมชาติอาจจะไม่ได้ให้เราต้องอยู่กับใคร ยิ่งการแต่งงานฉันยิ่งมองว่าถ้าแต่งก็คงเพื่อพ่อแม่ และเป็นการบอกกล่าวกับสังคม
ต่อมา ฉันก็ยังเป็นฉันคนเดิม ที่มองข้างนอกอาจจะเปรี้ยวจี๊ด แต่คนที่รู้จักฉันดี จะรู้ว่าฉันเป็นคนหัวโบราณ แต่ฉันก็คิดอย่างเดิม ว่าการแต่งงานก็เป็นแค่การบอกกล่าวกับสังคมเท่านั้นเอง
แล้วแขกในงานล่ะ อยากให้คนที่อยากมาร่วมงานจริงๆมา การแจกการ์ดเหรอ บางทีเค้าไม่อยากมา แต่ว่าได้รับการ์ดแล้ว ก็เลยจำใจมา อะไรอย่างนี้ไม่อยากเลย
วันนี้ไม่มีสรุป
�