diaryland archives guestbook

Links Hinghoi Moo+ Nitchawan P'Puk Peerada Evil

06.06.2003 - 5:23 p.m.

บ้านไกล

"คนเราจะรู้ค่าของสิ่งที่เรามีอยู่ก็ต่อเมื่อสูญเสียมันไป"ฉันใด ฉันก็รู้ค่าของการมีบ้านใกล้โรงเรียนยามต้องไปอยู่ไกลฉันนั้น เดี๋ยวนี้มาโรงเรียนทีแสนลำบาก มาทีเลยต้องทำงานให้คุ้ม ไม่กล้า้เล่นเนตมากเหมือนเก่าแล้ว นี่ยังไม่ได้เตรียมพรีเซนต์งานโครเอเชียเลยยังมีเตรียมพรีเซนต์วิทยานิพนธ์อีกละ ก ต น (ย่อมาจากกูตายแน่)

อาจารย์นัดให้มาทำงานวันเสาร์ แต่ศิษย์บรรดาศักดิ์ของแก บอกแกว่าวันเสาร์ไม่ว่างค่ะ มีเรียนชงชา งั้นวันอาทิตย์ล่ะ ศิษย์เงียบไปอึดใจใหญ่ อาจารย์เลยดักคอว่า เพื่อนมาเยี่ยมอีกละสิ ศิษย์ของอาจารย์ขำแทบตกเก้าอี้(ขำในใจ) ได้แต่ตอบอาจารย์ว่า "อาจารย์เดาถูกต้องตรงเผงเลยค่ะ" พอดีเพื่อนชาวจีนบรูไนของฉันและมาสะมาเที่ยว เพื่อนคนนี้เป็นอาจารย์อยู่ที่มหาลัยที่บรูไน เค้าเป็นคนที่ฉลาดมากเคยเรียนคณะเดียวกับมาสะที่อังกฤษ มาสะชมเค้าให้ฉันฟังบ่อยๆ เค้ามีวิสัยทัศน์ที่ดีมาก เค้าเคยวิเคราะห์คนให้ฉันฟังด้วยนะ ว่าคนไทยนะฉลาดมาก(คงหมายถึงพวกนักวิชาการที่เค้าเห็นมาเวลาไปสัมมนา) แต่ว่าคนไทยไม่ค่อยมีความมั่นใจ อย่างเวลามีตอบคำถามจะไม่ค่อยกล้าตอบ ต่างกับคนมาเลย์น่ะ รายนั้นไม่ว่าจะรู้จริงรู้ไม่จริง ข้าขอคุยข่มไว้ก่อน เค้าบอกว่าอยากให้คนไทยมีความเชื่อมั่นมากกว่านี้ เพราะว่าคนไทยเก่งอยู่แล้ว ฉันนึกๆไปคนไทยส่วนใหญ่ที่เห็นมาก็เป็นอย่างที่เค้าว่า

เค้าเคยคุยกับฉันตั้งนานมาแล้วว่าอยากมาเปิดสปาที่เมืองไทย ตั้งแต่สมัยเมืองไทยยังไม่มีสปาเกลื่อนเป็นดอกเห็ดอย่างนี้ ตอนที่เค้าพูดน่ะสปามีแค่บางโรงแรมในต่างจังหวัดเอง เห็นมั๊ยว่าเค้าเจ๋งขนาดไหน ฉันเคยแกล้งถามเค้าว่าแล้วตอนนี้ล่ะ ยังคิดที่จะทำสปาอีกเหรอ เค้าก็บอกว่า สปาจิตบำบัดไง โห 0_0 วันก่อนฉันเพิ่งไปเห็นสิ่งที่มันคล้ายๆ สปาจิตบำบัดของที่ญี่ปุ่นมา ฉันว่ามันเป็นไอเดียที่ดีมากเลย

เพื่อนมาวันเสาร์ กลับวันจันทร์ ต้องพาเพื่อนเที่ยว คงมีเรื่องมาเล่าพร้อมภาพประกอบด้วยคราวนี้

previous - next