Links Hinghoi Moo+ Nitchawan P'Puk Peerada Evil
06.11.2003 - 11:38 p.m.
หายไปนาน
หายไปนานเลย พอดีวันนี้กุ้งโทรมาสุขสันต์ว้นเกิด(เนื่องจากเราเกิดวันเดียวกัน) กุ้งเลยทำให้ฉันนึกขึ้นมาได้ว่าควรจะอัพเดตไดซะที ถ้าจะผลัดวันประกันพรุ่งต่อไป ชาตินี้คงไม่ได้เขียนอีกแล้ว
เรื่องให้เล่า
ตามเนื้อความเดิม (มีใส่สำนวนลิเกเล็กน้อย เนื่องจากกลับมาเมืองไทยแล้ว) ฉันก็ได้ระเห็จออกมาจากแดนอาทิตย์อุทัย มาแต่งงานค่ะ
หลังจากกลับมา นึกว่าไม่ต้องทำอะไรแล้ว แต่ว่าที่จริงการเตรียมงานแต่งงานนี่มันเป็นเรื่องอะไรที่วุ่นวายมากจริงๆ (อันนี้ไว้มีเวลาจะเล่ายาวดีกว่า)
แต่ไอ้ที่ยุ่งกว่านั้นอีก เจ้าบ่าวและเจ้าสาวดันเชิญเพื่อนมาจากเมืองนอกเมืองนา คือวันแต่งนี่ก็วิ่งวุ่นรับแขกจากสนามบิน พาไปโรงแรม พาไปเที่ยวด้วย (เหมือนทำงานบริษัททัวร์) จากที่ฉันกลุ้มใจตอนนั้นว่าจะอ้วนเอยอะไรเอย ไม่ต้องกลุ้มเลย เพราะว่านอนวันละ 3-4 ชม จนผอมโทรม บักโกรกมาก ภายในอาทิตย์เดียว สิวที่ไม่เคยมีมาก่อน ก็ขึ้นมาเบ้อเร่อ
แต่แล้วงานก็ผ่านไป ได้ด้วยดี (ตอนหน้าเล่าเรื่องงาน เอาทีละเรื่องก่อนละกัน) ฉันระเห็จเที่ยวเหนือ แล้วไปญี่ปุ่นต่อ กลับมาก็ไปใต้อีก
เที่ยวเล่นมากขนาดนี้แล้วงานล่ะ แน่นอน ยังเตรียมไม่เสร็จอยู่แล้ว นี่มีเพื่อนที่รู้จักกันที่คอนเฟอเรนซ์มาเที่ยวเมืองไทยอีก อาทิตย์หน้าคงมีเรื่องพาทัวร์มาเล่าเพิ่ม
เรื่องคุณ ม
เรื่องทัวร์นี่ ที่พลาดไม่ได้เลยคือ คุณ ม (ขอเขียนเป็นชื่อย่อไปพลางก่อน เพราะตอนนี้ทำงานแล้ว เดี๋ยวมีคนรู้จักมาอ่าน) นี่แกพูดภาษาไทยไม่ค่อยได้ แกก็พยายามฝึกอยู่ได้คำสองคำ แต่แกพูดเหน่อมาก บางทีก็ออกสุพรรณ บางทีก็ออกไปทางใต้ ฟังอะไรก็ไม่เข้าใจ
ทีนี้ตอนที่พาเพื่อนผรั่งเที่ยวเมืองไทย เราก็พาเพื่อนๆไปวันพระแก้วกัน เข้าวัดนี่ฝรั่ง 200 นะ คนไทยฟรี ฉันคิดว่าเนื่องจากคุณ ม แกจะทำงานที่นี่อยู่แล้ว ยังไงก็ช่วยชาติโดยเสียภาษี ฉันก็เลยขี้ตู่เดินจูงคุณ ม เข้าช่องคนไทย คนไทยคนอื่นก็เห็นเค้าผ่านกันได้ง่ายๆ ไอ้ฉันนี่หน้าตาไปทางไหนไม่ทราบ ก็เลยโดนเรียก(มีคุณ ม เดินตามหลัง) ยามเค้าถามว่าไปไหน ทำอะไรกันเนี่ย ฉันก็ตอบไปว่า เข้าไปดูวัดค่ะ (ใจเต้นตุ๊มๆต่อมๆ) เค้าก็ยังไม่ปล่อยให้ผ่าน มาถามคุณ ม ต่อ ว่า นี่มาด้วยกันรึเปล่านี่ ๆ คนไทยรึเปล่า (ฉันตกใจแทบจะเป็นลม คือคนเรามันรู้สึกผิดอ่ะนะ คิดว่าไม่รอดแน่งานนี้) ช่วงนั้นเอง คุณ ม ดันพูดตอบไปว่า "ใช่ครับ" ด้วยสำเนียงไทยกรุงเทพอย่างชัดเจนที่สุด (ฝึกมาตั้งนานไม่เคยได้อย่างนี้เลย) ยามเลยให้ผ่าน ฉันนี้ ขำกลิ้ง (แอบมาขำไม่ให้ยามเห็น) เลยชมแกใหญ่ พอให้แกพูดโชว์อีก ก็พูดชัดไม่ได้อีกแล้ว กลายเป็นเหน่อๆ"ช่ายแล้ว" โชคดีจริงๆได้เข้าฟรี
�