diaryland archives guestbook

Links Hinghoi Moo+ Nitchawan P'Puk Peerada Evil

08.09.2003 - 5:54 p.m.

ใจโหวงเหวง

พอนึกว่าจะกลับเมืองไทยอาทิตย์หน้าแล้ว ก็ให้รู้สึกใจโหวงเหวงจังเลย ฉันชอบญี่ปุ่น ชอบเมืองนี้กับชีวิตที่เรียบง่าย(แน่นอนฉันเป็นนักเรียนนี่) อากาศดี บรรยากาศดี ผู้คนจิตใจงดงาน มิตรภาพอบอุ่น

นี่ใกล้ฤดูใบไม้ร่วงแล้ว ฉันอดอยู่ที่นี่อีกต่อไป ฤดูใบไม้ร่วงหลายคนอาจจะรู้สึกเหงาๆที่เห็นใบไม้เปลี่ยนสีเป็นสีน้ำตาลดูหดหู่ แต่สำหรับฉัน ฉันชอบฤดูนี้มากที่สุด เพราะว่า ต้นเมเปิ้ลใบเล็กๆจะมีสีส้มสีแดงสวย และที่สำคัญ อากาศจะหนาวเย็นไปอีกนาน ชอบจริงๆ

แต่พอคิดถึงความสนุกที่จะได้กลับเมืองไทยก็ไม่เศร้าเท่าไหร่ เพราะว่าฉันชอบเมืองไทยมาก(นอกจากอากาศร้อนกับยุง) ชอบกรุงเทพที่ไม่เคยหลับ มีของกินเยอะแยะอยากกินเมื่อไหร่ก็ไปซื้อได้ ของถูก เหมาะกับการช็อปปิ้ง อยู่เมืองไทยมีพ่อแม่ให้ทะเลาะด้วย แต่ว่าก็มีแต่คนตามใจ เสาร์อาทิตย์ก็ไปเที่ยวเล่นต่างจังหวัดได้ น่าสนุกจัง

ตอนนี้เครียด

มาสะแบ่งงาน พี่แกจะเป็นคนจัดการเรื่องจัดของ และ เรียกบริษัทมาขนของของเค้าและฉันกลับเมืองไทยให้ ส่วนฉัน เค้าให้เป็นคนจัดการเรื่องงานแต่งงาน จนตอนนี้ฉันกลายเป็นเอ็กซาเปิด เรื่องการจัดงานแต่งงานไปแล้ว ฉันค้นคว้าวิจัยจากหนังสือนิตยสารแต่งงาน(ค๊องยิ่งกว่าหนังสือเรียนอีก)ของทั้งญี่ปุ่นฝรั่งไทย เรียกว่าใครพูดถึงอะไรมา อย่างหมอนรองแหวนเหรอ แบบนี้ๆจากหนังสือเล่มนี้ๆ (สถานที่ทำวิจัยคือร้านหนังสือ ไปยืนอ่าน ขอบอกว่าเค้าไม่มีคนถือไม้ขนไก่มาปัดแบบในการ์ตูนหรอก ถ้ายืนอ่านนาน) ขนาดแอนพูดถึงการ์ดแบบริมทะเล ฉันยังอ้างเรเฟอเรนซ์ ได้เสร็จสรรพเลย ฉันพบว่าตัวเองบ้าไปแล้ว กลับไปเมืองไทย ฉันควรเปลี่ยนอาชีพไปรับจัดงานแต่งงาน น่าจะดี

แต่ถึงบ้าและค๊องอย่างไรก็ตาม ฉันก็เครียดกับมัน ถึงกับต้องอ่านหนังสือธรรมะ และนั่งสมาธิ คือฉันไม่ชอบให้อะไรมาค้างในใจนานๆ อยากให้มันเสร็จๆไป แต่อยู่ที่นี่ ทำอะไรไม่ได้ ต้องรอกลับไปจัดการที่เมืองไทย ช่างน่าเบื่อเสียจริง

ดีแต่ว่าเมื่อวานนี้น้ำส่งการ์ดมาให้แล้ว การ์ดที่ออกแบบเอง ออกมาสมใจมาก ขอบคุณคุณพระคุณเจ้าและน้ำมาก ที่การ์ดมาถึงซะที มาสะจะได้ส่งการ์ดไปให้เพื่อนๆเค้า ขอบอกว่าส่งของมาญี่ปุ่นนี่ ห้ามส่งดีเอชแอลเด็ดขาด

มาสะนึกว่า กลิ่นน้ำหอมที่ติดมากับการ์ด เป็นกลิ่นน้ำยากันแมลงกินกระดาษ ฉันว่าหอมดีออกใครๆเค้าก็ว่าหอมดีกันทั้งนั้น

previous - next