Links Hinghoi Moo+ Nitchawan P'Puk Peerada Evil
10.06.2002 - 2:34 p.m.
I got the fever
ช่วงนี้ฉันป่วยมาก เป็นไข้อย่างแรง (I got the fever) ขอยืมสโลแกนของ Adidas มาใช้หน่อย ไอ้ไข้ที่ว่านั่นมันชื่อไข้บอลโลก
ป่วยทั้งฉันทั้ง M และใครต่อใคร ติดกันงอม ฉันนัดกับ M ตั้งแต่วันศุกร์ไว้ว่าวันเสาร์เราจะไปซื้ออุปกรณ์ไปดูบอลโลกกัน วันเสาร์ก็ชอปปิ้งแต่เช้าเลย ไปเดินร้านกีฬา อย่าง ไนกี้ ก่อน หาซื้อเสื้อเพื่อจะไปดูบราซิล แฟนบราซิลอย่างฉันก็ไปหาเสื้อทีม ไนกี้ก็มี แต่ว่าเขียนเบอร์ 9 โรนัลโด้ ฉันไม่ค่อยชอบ เลยมาลองดูที่ร้าน Adidas ฉันเลยได้เสื้อทีมบราซิลไซส์เด็กผู้ชายมา ส่วน M ขอเป็นสีเหลืองก็พอ ไม่เน้นเสื้อทีม ก็ได้มาตัวเหมือนกัน
พอกำลังจะเดินออกจากร้าน มีกล้องทีวีมารอสัมภาษณ์คนที่หน้าร้าน เกี่ยวกับฟุตบอลนัดญี่ปุ่นกับรัสเซียที่จะมีในวันอาทิตย์ ฉันก็ดีอกดีใจมาก กะว่าได้ออกทีวีแน่ จะได้เกิดละวะงานนี้ :D รีบใช้มือตกแต่งทรงผม พร้อมกับซ้อมยิ้มไว้เลย กะว่าจะชูเสื้อบราซิลที่พึ่งซื้อให้กล้องด้วย(ถึงไม่เกี่ยวกับแมตช์ญี่ปุ่นก็เหอะ) .............. พอเดินออกจากร้าน กล้องทีวีและนักข่าวก็ปรี่เข้ามาสัมภาษณ์อย่างที่นึก แต่เนื่องจากฉันเดินทางขวา M เดินทางซ้าย กล้องอยู่ทางซ้าย เค้าเลยถาม M ว่าจะขอถามเกี่ยวกับ แมตช์พรุ่่ึงนี้หน่อยครับ M ตอบเค้าไปว่าขอโทษนะครับ ขอตัวก่อน แล้วฉุดฉันเดินจากกล้องทีวีไปอย่างรวดเร็ว จนฉันเกิดอาการช็อค !!!! หลังจากคล้อยหลังจากพวกทีวีมาได้ ฉันก็ตั้งสติได้ เริ่มตีโพยตีพาย และใส่ M เป็นชุด เธอทำอย่างงี้ได้ยังไง เธอสกัดดาวรุ่งอย่างฉัน ไม่ให้ออกทีวี ทำไมถึงออกทีวีไม่ได้ มันเสียหายตรงไหน... #?!%&??... ฯลฯ :(
M ตอบฉันมาเสียงอ่อยๆเบาๆว่า "ฉันอาย ไม่อยากออกทีวีน่ะ"
ฉันก็ยังไม่หายโกรธ :( "เธออาย แต่ฉันไม่อายอ่ะ ฉันอยากออกทีวี" M เลยบอกว่า "งั้นเธอเดินกลับไปอีกทีดิ" ตาบ้า
หลังจากนั้น ฉันก็ยังฉุนๆอยู่ (ไม่ได้บ้าเดินกลับไปนะ) M เสนอว่าเราควรจะซื้อสีไว้เพนท์หน้าด้วย (โห! ตานี่บ้ากว่าฉันอีก ฉันแค่คิดว่าเราควรมีเสื้อทีม )ฉันเลยอารมณ์ดีขึ้น ฉันก็ไปไหนไปกัน เอาก็เอา เลยไปร้านขายอุปกรณ์ศิลปะ คือฉันว่าใช้สี ที่ภาษาไทยเรียกว่าสีโปสเตอร์น่าจะเหมาะ พอไปดูแล้วมันค่อนข้างแพง ใช้ทีเดียวทิ้งไม่คุ้มเลย แล้วก็เหลือบไปเห็น สีที่เค้าทำเป็นแท่งเหมือนดินสอ ทำไว้สำหรับเพนท์หน้าโดยเฉพาะ(น่าจะมีขายแต่ในญี่ปุ่น) นั่นก็แพงพอกัน M เลยบอกว่าสีน้ำก็น่าจะดี แต่ฉันว่าสีน้ำมันใช้ยาก จะไปเพนท์กันตอนไหนล่ะ เพนท์ก่อนไปดูก็อายๆ ทีหน้าสนามต้องหาน้ำ ไหนจะต้องล้างพู่กันด้วย
ฉันเลยเสนอว่า ฉันจำได้ว่าสมัยเรียนมอหนึ่ง เคยเรียนสีชอล์ก(Crayon pastel) จำได้ว่ามันติดน่าดู ติดมือด้วย น่าจะใช้ได้นะ ถูกด้วย เลยลองซื้อมากล่องนึง ลองแกะมาเขียน ก็ปรากฎว่า ติดดีมาก แล้วก็พกพาง่าย ใช้ง่าย ขอแนะนำว่าสีชอล์กดีที่สุด เมื่อวานก็ได้ลองใช้ทาดูแล้ว ตอนไปเชียร์แมตช์ญี่ปุ่น เรื่องกลัวทาแล้วเป็นสิวเนี่ย ไม่ต้องห่วง เพราะ M เพิ่งบอกฉันตอนฉันบ่นให้ฟังว่าฉันเป็นสิว ว่า เธอโชคดีจังเลย ยังมีสิวด้วย ฉัน(M)ดิ สิวหายไปหมดแล้ว :P
พรุ่งนี้จะมาอัพเดตติดขอบสนาม ว่าสภาพการเชียร์บอลของคนที่นี่เป็นอย่างไร วันนี้ลืมเอาไฟล์ภาพที่ถ่ายจากเหตุการณ์มาค่ะ
�