Links Hinghoi Moo+ Nitchawan P'Puk Peerada Evil
10.02.2003 - 7:46 p.m.
วันเวลาแห่งความสุข
วันเวลาแห่งความสุขมันช่างผ่านไปรวดเร็วเสียจริง อีกไม่นานนี่ฉันจะต้องกลับไปตกระกำลำบากอีกแล้วหรือนี่ เฮ้อ
ตั้งแต่กลับมานี่ ฉันก็เป็นอาการเนื้อหอมอย่างที่ว่า ไม่ค่อยได้อยู่ติดบ้านเลย (ที่จริงออกจากบ้านทุกวันน่าจะเป็นคำพูดที่ถูกมากกว่า) ที่บ้านก็แซวว่า ฉันช่างหาเหยื่อมารับไปเที่ยวได้ไม่ซ้ำหน้าเลย (ก็เพื่อนมันคิดถึงเพื่อนที่ดีอย่างฉันนี่นา ฮิฮิ)
ไปช็อปปิ้งมั่ง(กับเพื่อน) และนัดเลี้ยงนัดกิน (น้ำหนักเพิ่มมาเป็นโลๆ) พ่อเรียกฉันว่าเด็กเอธิโอเปีย พ่อหมายถึงว่าฉันทำตัวเหมือนมาจากประเทศที่ขาดอาหาร เพราะว่าฉันกินก๋วยเตี๋ยวทีละ 3 ชาม
วันก่อนไปโรงเบียร์มากับเพื่อนๆด้วย ก่อนไป เราก็ไปร้องเกะกันก่อน ฉันก็โทรไปบอกแม่ว่า แม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะ คงกลับไม่ดึก(แม่รับโทรศัพท์ตอน เที่ยงคืน) เสียงแม่พูดว่า จะไม่ไห้ห่วงได้ยังไง(เสียงสุดเช้ม) แม่ก้อย่างนี้แหละนะ ตอนอยู่เมืองนอก แม่ก็ไม่ค่อยว่า พอกลับมาแม่ก็เห็นพวกเราเป็นเด็กเสมอ นักร้องนักเต้นที่โรงเบียร์นี่สวยๆหล่อๆทั้งนั้น เพื่อนๆฉันเช็ดน้ำลายกันใหญ่เวลาเห็นแดนเซอร์สาว(ขนาดแฟนมันมาคุม) ป้าอย่างฉันก็กระชุ่มกระชวยเหมือนกัน (นั่งนึกไปว่า ฉันนี่เด็กกรุงเทพนะเออ เวลาไปอยู่ญี่ปุ่น จะได้รู้สึก ซูพีเรีย กว่าพวกเด็กในแลบ หมายถึงไม่ว่าเกิดปัญหาอะไร ต่อไปนี้ฉันจะนึกว่าฉันมาจากกรุงเทพนะเฟ้ย
เวลาที่กินเหล้ากลับบ้านนี่ เมาก็ต้องทำหน้าตาสดชื่นแจ่มใสนะ (พ่อแม่ตื่นมาเปิดประตู) ต้องพูดคุยกับพ่อแม่ ทำเป็นปกติ แล้วก็ต้องตื่นแต่เช้า ทำเหมือนปกติ ทั้งๆที่ที่จริงแก่แล้ว เมาแล้วก็อยากนอนจะตายไป
พรุ่งนี้ต้องเช้าไปที่ทำงานซะหน่อย กลับมานี่ก็เที่ยวเล่นตลอดยังไม่ได้โผล่ไปเลย
�