Links Hinghoi Moo+ Nitchawan P'Puk Peerada Evil
11.12.2003 - 3:47 p.m.
ผลุบๆโผล่ๆ
หายๆไปอย่างไม่ได้ตั้งใจเลย เหตุการณ์มันบังคับ คืออย่างที่ทราบกันว่า ตอนนี้ฉันกลับมาเป็นครูบ้านนอกแล้ว ตอนแรกบ้านที่อยู่ไกลกับโรงเรียนเหลือเกิน ขับรถทีใช้เวลากว่าชั่วโมง แล้วไหนยังต้องเตรียมสอนอีก เหนื่อยสุดๆ ไม่มีเรี่ยวแรงมาเขียนไดเลย แต่ตอนนี้มีทางแก้แล้ว ก็จะพยายามกลับมาค่ะ
เกี่ยกับ คุณ ม
ตอนนี้คุณ ม ได้งานแล้ว แกหางานให้ใกล้ๆกับโรงเรียนของฉัน คุณ ม เลือกงานนี้ด้วยเหตุผลที่ว่า งานน่าสนใจ บรรยากาศดี เงินเดือนไม่ใช่ปัจจัยสำคัญ (เอาละสิ แล้วฉันมันก็ครูบ้านนอกด้วย แล้วจะเอาอะไรกินกันล่ะ)
ปัญหาบ้านไกล
ตอนแรก คุณ ม และฉันอาศัยอยู่บ้านพ่อแม่ เรารอเวลาที่จะไปเช่าอพาตเมนต์อยู่ ทีนี้พอที่ทำงานคุณ ม ใกล้โรงเรียนฉัน เราก็เลยหาอพาตเมนต์ใกล้ๆที่ทำงานเราสองคน ก็น่าอยู่ดีค่ะ
วันแรก
วันแรกที่ย้ายเข้าไปอพาตเมนต์ใหม่ เราก็พบว่าอพาตเมนต์ของเราช่างอินเตอร์มาก มีแต่ฝรั่งอยู่ มีแขกด้วย(คิดถึงนิจวรรณขึ้นมาครามครัน) แล้ววันนั้นเองระหว่างที่ฉันไปสอนหนังสือ คุณ ม เดินไปวัด แกโดนหมาวัด วิ่งปรี่เข้ามากัด คุณ ม แกเป็นคนรักหมา ถึงโดนกัดก็ไม่ถือโทษอะไร นั่งหงิมๆ รอให้ฉันกลับมารับพาไปฉีดยากันบาดทะยักและหมาบ้า ไอ้ฉันดิตื่นเต้นตกใจกลัวไปหมด กลัวแกเป็นอะไรขึ้นมา พ่อแม่ฉันยิ่งไปกันใหญ่ พอฉันโทรไปบอก แกก็ขับรถมาจากบ้าน (50 กิโล) เป็นชั่วโมง มาดูอาการคุณ ม ด้วยความเป็นห่วง เจ้าตัวไม่เป็นไรมาก แต่ซึมเพราะโดนฉีดยา
แขกเป็นมิตร
วันต่อมา มีแขกผู้ชายมาเคาะห้องฉัน แล้วก็เอาขนมมาให้ ขนมหวานของแขกก็อร่อยดีเหมือนกัน แต่ว่าหน้าตามันเหมือนไข่กุ้ง(โทบิโกะ)ทำให้ฉันกลัวๆ เลยบังคับให้คุณ ม กินให้หมดแทนฉันด้วย ต่อมา ฉันพาคุณ ม ไปหาหมอ แต่ปรากฎว่า หน้าร้านหมอ มีผึ้ง มันต่อยเท้าฉันอย่างเจ็บปวดมาก หมอเลยฉีดยา(เล่าให้พ่อฟังแทนที่จะเห็นใจ กลับหัวเราะเยาะอย่างมาก ว่า 2 คนนี้ไม่ให้น้อยหน้ากันเลยนะ คนนึงหมากัดคนนึงต้องผึ้งต่อยมั่ง) ฉันก็เดินกระเผลก เลยสั่งให้คุณ ม เอา มะม่วงไปขอบใจแขกเค้า (เราเห็นเค้าขอบรวมตัวกันอยู่ห้องนึง เปิดประตูทิ้งไว้ตลอด แต่ว่าไม่เหม็น แล้วก็ไม่ทำเสียงดังด้วย)
คุณ ม หายไปนานมาก ได้ยินเสียงหัวเราะแว่วๆมาเล็กน้อย พอกลับมา เอาข้าวกับแกงแขกติดมือมาด้วย เค้าบอกว่าพวกแขก (หญิง 2 ชาย 2 ) เค้าฝากมาให้ฉัน ส่วนคุณ ม โน่น ไปตลกกินข้าวเย็นกับเค้ามาแล้วเรียบร้อย(โรงเรียนแขก) สรุปว่าแกไปผูกมิตรกับแขกมาเสร็จ ทราบมาด้วยว่า พวกแขกเค้าเป็นอาจารย์สอนอยู่โรงเรียนอินเตอร์น่ะ
วันต่อมาฉันเลยไปขอบใจและทักทายพวกเค้า เป็นมิตรกันไปอีก
สรุปเรื่องฝรั่ง
คงจะเป็นจริงอย่างที่พี่หยิน นานจิง ว่า เพราะว่าตาฝรั่งเค้าสารภาพกับคุณ ม เรียบร้อยแล้ว ว่า เค้าน่ะพยายามที่จะตัดกิเลส แต่ว่าสิ่งเหล่านี้มันยั่วยวนใจเค้าเหลือเกิน เลยไปขอลองซักทีว่างั้นเหอะ พอลองแล้ว ก็คิดว่าตัดได้นะ (เค้าว่างั้น) แต่อย่างน้อยๆเค้าก็เก่งมากละ เพราะว่าพี่แกกินมังสะวิรัติมาได้ตั้งหลายปีแล้ว คงเป็นเพราะเค้าอายุ 27 เค้าคงอยากลองน่ะแหละ หนทางบรรลุมันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ
�