Links Hinghoi Moo+ Nitchawan P'Puk Peerada Evil
14.02.2006 - 9:55 a.m.
ส่องกล้อง
ฉันเป็นคนมีประจำเดือนไม่ปกติ ถ้าไม่ทำอะไรเลย ปีนึงจะมาแค่ครั้งสองครั้ง แต่ว่าตั้งนานมาแล้วฉันไปหาหมอสูที่โรงบาลจุฬา(หมอเป็นเพศที่สาม ฉันเลยสบายใจมาก) หมอทำอัลตร้าซาวน์ดพบว่า ไข่ฉันผลิต แต่ไม่ยอมตก หมอเลยให้กินยาคุม ฉันก็กินบ้างไม่กินบ้างมาตลอด
พอแต่งงาน ม อยากมีลูก ปลายปีที่แล้วฉันก็ไปปรึกษาหมอแบบเข้มข้น หมอก็ให้กินและฉีดยาให้ไข่ตก หมอทดลองมา 3 หน ฉันก็ไม่ท้อง และเนื่องจาก ม ก็ปกติ หมอเลยบอกให้ฉันตรวจมดลูดและท่อนำไข่อย่างละเอียดว่ามีอะไรผิดปกติเหรือไม่โดยวิธีส่องกล้อง
เนื่องจากหมอที่ฉันไปหา แกคงเป็นหมอดัง แบบว่าแกเดินสายทั่วราชอาณาจักร พอฉันมาทำงานแถวลาดกระบังฉันก็เลิกไปหาหมอที่คลินิกพิเศษของโรงบาลจุฬา เพราะว่าเสียค่าหมอเท่ากัน โรงบาลเอกชนไม่ต้องนั่งรอ เสียเวลา เสียค่าทางด่วน ฉันเลยเลือกหาหมอที่โรงบาลลาดพร้าวแทน แต่ส่องกล้องครั้งนี้หมอแนะนำว่าแพ็กเก็จที่ BHN ถูกสุดคือ สองหมื่นแปด ฉันเลยนัดหมอวันมาฆบูชาเลย หมอบอกว่าหยุดงานวันเดียวก็พอ
หมอนัดฉันให้มาเตรียมตัวตอนเจ็ดโมงโดยห้ามกินอาหารและน้ำหลังเที่ยงคืนของวันก่อน มาถึงฉันโดนทำความสะอาดหน้าท้องและโกนขน แล้วก็โดนสวนทวาร เค้าเอายาอะไรใส่ก็ไม่รู้มันปวดมากเหลือเกิน ไส้บิดไปหมด ขนาดเอาสติตามลมหายใจก็ทนไม่ไหว ปวดเป็นชั่วโมง พยาบาลก็มาเจาะแขนให้น้ำเกลือ แขนฉันผอมมากหนังหุ้มกระดูก เจาะไปโดนกระดูกปวดจริงๆ
จากนั้นฉันก็โดนเข็นไปที่ห้องผ่าตัดซึ่งก็คือห้องคลอดหมอบอกว่าส่องกล้องใช้เวลาประมาณชั่วโมงเดียว ซัก 9 โมงครึ่ง ก็เริ่ม หมอดมยาบอกให้ฉันมองที่ไหล่ ฉันสำลัก 2 3 ทีก็หมดสติไปเลย ตื่นมาอีกที่ได้ยินเสียงหมอเรียกชื่อฉัน ฉันถูกเข็นมาอีกห้องนึงแล้ว คงเป็นห้องพักฟื้นหลังตื่นจากสลบ มีเตียงข้างๆด้วย ฉันหลับๆตื่นๆอยู่นาน แล้วฉันถูกพาไปห้องพัก ที่มีพ่อแม่และ ม รออยู่ มาถึงห้องปาเข้าไปบ่ายโมงแล้ว
ที่ห้องพ่อแม่และ ม ดู ช่อง NHK กันอย่างมีความสุข ข้าวเที่ยงก็ไปกินเย็นตาโฟคอนแวนต์ที่ฉันชอบมาแล้ว(แต่ไม่มีซื้อมาฝากนะ) พวกเค้าแบบเป็นปาร์ตี้มาก ซื้อขนมลิตเติ้ลโฮมมากินกัน เหลือเอแคลร์ให้ฉันชิ้นเดียวเองอ่ะ ฉันเลยอารมณ์คุณหนูขึ้น อยากกินเอแคลร์ แม่กับพ่อเลยต้องไปซื้อมาใหม่อีกรอบ พร้อมกับเค้กเยลลี่ แต่ที่จริงฉันกินอะไรไม่ค่อยลงหรอก เพราะว่ามีแก็ซเยอะมากในท้อง เพราะเค้าใส่แก็ซเข้าไปตอนส่องกล้อง ฉันรู้สึกจุกเสียดผอืดผะอม และเจ็บแผลมาก รวมทั้งเจ็บคอด้วย หมอคงเอาอะไรยัดลงไป ข้าวต้มอร่อยที่สั่งมาก็กินได้นิดเดียว เสร็จ ม อีก รู้สึกว่าฉันมาโรงบาลวันเดียว ทุกคนอ้วนพีกันทั่วหน้า
ฉันนอนเจ็บแผลอยู่จนทุ่มนึง หมอก็เข้ามาคุยด้วย บอกว่า ผลการตรวจ มดลูกปกติ ท่อนำไข่ปกติข้างนึง อีกข้างนึงตีบ รังไข่ข้างนึงปกติ อีกข้างนึงมีซิสต์ แต่ว่าหมอจี้ออกให้แล้ว ฉันก็ถามหมอว่า มันไม่ใช่มะเร็งเหรอ หมอบอกว่า หมอดูว่ามันไม่ใช่ มันเป็นซิสต์แบบที่เรียกว่าทวิสต์ (มันบิดตัว) อันไม่ใหญ่มาก หมอจี้ไปก็ควรหายแล้ว แต่ที่หมอเป็นห่วงคือกลัวมันอักเสบภายใน ฉะนั้นถ้าไข้ขึ้นสูงหรือปวดท้องมาก ให้โทรตามหมอที่มือถือทันที แล้วหมอก็ให้ฉันกลับบ้าน ฉันรู้สึกว่าดีนะที่ส่องกล้องไม่งั้นไม่มีทางรู้เลยว่าตัวเองเป็นซิสต์ ถือว่าโชคดีละกัน
ตอนกลับบ้านถนนแถวลาดกระบังมันกระเทือนมาก ฉันก็ปวดแผลสุดๆ แต่พอมาถึงบ้าน ก็กินซุปแล้วสี่ทุ่มก็ง่วงหลับไปเลย อากาศและบรรยากาศที่บ้านดีกว่าที่โรงบาลมาก ทำให้ไข้ที่เป็นตอนอยู่โรงบาลหายไป เช้าตอนแปดโมง ม เอามือเย็นเฉียบมาแตะหัว ฉันเลยตื่น รู้สึกสดชื่นมาก แบบว่าแน่นอนยังเจ็บแผลอยู่มาก แต่ว่ารู้สึกแข็งแรงแล้ว แล้วประสพการณ์เข้าโรงบาลครั้งแรกของฉันก็จบด้วยดี
ปล ขอบคุณพี่ปุ๊กมากที่เล่าประสพการณ์ผ่าตัดผ่านได
�