Links Hinghoi Moo+ Nitchawan P'Puk Peerada Evil
22.02.2006 - 10:41 a.m.
ไปดูร็อคเฟสติวัล
ฉันซื้อตั๋วคอนเสิร์ตร็อคเฟสติวอล(ชื่องานคืออย่างนี้แต่น่าจะชื่อ บริทร็อคมากกว่า เพราะมีแต่วงอังกฤษ ม สันนิษฐานว่า เพราะ 100 ไปเปอร์ซึ่งเป็นเหล้าสก็อตเป็นโต้โผจัด เลยเลือกแต่วงอังกฤษมั๊ง) ไว้3ใบตั้งนานแล้ว กะไปดูกับ ม แล้วก็เพื่อนอาจารย์อีกคน คอนเสิร์ตมีวันเสาร์ แต่ว่าวันศุกร์ฉันยังเจ็บแผลอยู่เลย สำหรับฉันก็เฉยๆ เพราะว่าถึงจะเป็นแฟน Oasis แต่ว่าสมัยอยู่ที่อังกฤษ ฉันเคยไปดูคอนเสิร์ตวงนี้มาแล้ว สงสารก็แต่ ม เพราะว่าที่อังกฤษตอนนั้น กว่าจะซื้อตั๋วได้ ลำบากสุดๆ เพราะตอนนั้นโอเอสิส ดังมากๆ ต้องพยายามโทรไปจองเช้าจรดเย็นจรดอีกวันได้มั๊ง พอได้มา ม ดันไปดูไม่ได้ เพราะว่าทำ ดีเสอร์เทชั่นไม่เสร็จ ฉันเลยได้ไปดูคนเดียว
มาคราวนี้ ถ้าเพราะฉันป่วย แล้ว ม ไม่ได้ไปดูอีกเนี่ย น่าสงสารเกินไป ฉันเลยกะว่า ยังไงก็จะฝืนสังขารไปเป็นเพื่อน ม
ไปถึง ฉันก็เจ็บแผล เดินไม่ค่อยไหว แต่ว่ายืนไหว ฉันกับ ม ก็ไปรอเพื่อนฉันนิดหน่อย ระหว่างรอ มองไปรอบๆ มีแต่ฝรั่ง คือ ร็อคเฟสติวัลนี้มีวงไทยตอนช่วงบ่าย พอตกเย็นก็มีแต่ บริทร็อค ฉันไปหกโมงเย็นแล้ว ก็เลยไม่ค่อยมีคนไทยมั๊ง แต่เห็นน้องเจ มณฑล และก็น้องอั๊ต อัษฎา (คนโปรดป้าทั้งคู่เลย)
พอกินข้าวกันนิดหน่อยก็เข้าไปดู (ดูแถวหลังสุด ตามประสาป้างกๆ) มี Ian Brown ซึ่งเคยเป็นนักร้องนำ Stone Roses แต่ตอนนี้มาร้องเดี่ยวออกมาก่อน ม ซึ่งเคยเป็นแฟนวงนี้ก็ดีใจมาก Ian เค้าจะเป็นที่รู้กันว่าจะเป็นนักร้องนำที่แปลกๆ(ออกแนวตลกหน้าตาย) ก็มีมุขมาเล่นกับคนดูอย่างเช่นบอกคนดูว่า อย่าอายไปเลย ถ้าไม่กล้าเต้น ก็โยกไหล่เอา พร้อมกับทำท่าสุดจี้โชว์ ก็ขำๆดี
ฉันนึกว่าเขาจะร้องกันวงละแค่ 3-4 เพลง แต่ปรากฏว่า วงละชั่วโมงกว่าได้ แบบเต็มที่เลยอ่ะ ก็คุ้มสุดๆถ้าป้าจะไม่ป่วยอ่ะนะ แต่นี่ ยืนนานแผลเริ่มเจ็บ พอพี่เอียนจบ ฉันก็ไม่ไหวแล้ว ออกมานั่งแผ่ (คือวงถัดมาเป็นวงรุ่นใหม่ด้วยอ่ะ ลุงกับป้าไม่รู้จัก แต่เห็นคนอื่นเค้ามันส์กับวงนี้กันมาก) เลยให้เพื่อนฉันดูไปคนเดียว ฉันกับ ม เลยออกมาพักหาของกิน
พอพักเบรค เพื่อนฉันก็ออกมา คนนี้เขาเป็นนักเรียนอเมริกา ก็ไม่รู้จักวงอังกฤษ แต่ที่มาดูเพราะฉันชวน พี่แกนึกว่าวงที่เล่นไปแล้วนั้น คือ Oasis เลยดูจนจบ ทั้งๆที่แกก็เป็นไข้อยู่เหมือนกัน
ระหว่างพัก มีสาวหน้าเอเชียคนหนึ่ง มานั่งข้างๆพวกเรา เธอไม่ได้นั่งธรรมดา เพราะว่าเธอนั่งบนตักแฟน แล้วนั่งขย่มๆ คือที่นั่งมันก็มีเต็มไปหมด แต่ว่าเธอไม่นั่งไงจำต้องมานั่งขย่มบนขาแฟนฝรั่ง ฉันหันไปมองดูแว็บนึง ก็ได้แต่นึกในใจว่า "เฮ้อ คุณตัวแหง " แต่ซักพัก ม ก็หันมาบอกฉันว่า ดูผู้หญิงคนนั้นสิ หน้าเหมือนคนที่เล่นชาร์ลีส์แองเจิ้ล กับ อัลลี่แม็คบิล เลย ชื่ออะไรนะ ฉันหันไปมองคนที่ฉันคิดว่าเป็นโส ก็เห็นด้วย ว่าคิ้วเธอกันได้บางโก่ง และก็ตา มีส่วนคล้ายอยู่มาก แต่นึกชื่อดาราไม่ออก เลยหันไปถามเพื่อนซึ่งไม่ได้ยินที่ ม พูดกับฉันว่า ดาราชาร์ลีส์แองเจิ้ล ชื่ออะไรนะ เพื่อนตอบมาทันควันว่า เหมือนลูซี่ลู ใช่ปะ ผมก็มองอยู่นานแล้ว คิดว่าใช่ตัวจริงเลยด้วยซ้ำ ฉันฟังแล้วได้แต่อึ้งว่า ผู้ชายหน้าไหนนี่ มองแต่ผู้หญิงเหมือนกันหมดเลยว่ะ ฉันเอง ไม่คิดจะมองหน้ายายนี่ด้วยซ้ำ ถ้า 2 คนนี้ไม่บอก แต่สรุปว่า ยัยนั่นไม่ใช่ลูซี่ลูหรอก
ตอนท้ายสุดโอเอสิส ก็มา ที่คิดไม่ถึงคือ วงที่หยิ่งๆอย่างโอเอสิส เอาเพลงเก่าสมัยอัลบั้มแรกที่ดังมากมาเล่นด้วยหลายเพลง ถ้าเป็นแต่ก่อนละก็ อย่าหวัง แต่อย่างนี้ทำให้แฟนแก่ๆ(ได้ข่าวว่าอภิสิทธิ์ก็ไปดูพร้อมกับร้องเพลงของโอเอสิส) ได้ร่วมร้องร่วมอินเป็นอย่างมาก แต่ที่ไม่เข้าใจเลย คือ ระหว่างที่โอเอสิส ซึ่งเล่นเป็นวงสุดท้ายและน่าจะเป็นไฮไลต์ของงานเล่น มีคนที่ซื้อบัตรถูกๆ (คือตั้งแต่พันไปจน 2 พัน) ลุกออกไปจำนวนมากน่าเกลียดมากๆและสงสารนักดนตรีมากๆๆๆๆ(ดีที่โอเอสิสเป็นวงหยิ่งยโสฉันเลยไม่สงสารมาก) ฉันแบบงงมากๆ ว่าเค้าซื้อตั๋วมาดูอะไรกันวะ ไม่สามารถเข้าใจพวกเค้าได้เลย หรือว่า พวกนี้เป็นแฟนเพลงเด็กๆที่ไม่รู้จักวงนี้ หรือว่า พวกนี้อยากดูแต่วงไทย หรือ พวกเขาง่วงเกินกว่าจะอยู่ดูถึงเที่ยงคืนได้ หรือตามนิสัยพี่ไทย ที่ยังไงกูขอกลับก่อน (เหมือนเวลาดูหนังในโรงก็ไม่เคยอยู่ดูต่ออีกหน่อย) แต่พวกที่เสียเงินดูสามพันกว่า ก็ไม่เห็นมีใครลุกออกไปนะ หรือว่า จะเป็นจริงที่ว่าเงินในกระเป๋าไม่มากก็น้อย เป็นตัวบอกมารยาทเหมือนกัน(แต่ฉันซื้อตั๋วถูก ก็มีมารยาทนะ) งงงงงงงงง
แต่สรุปว่า ก็เป็นงานที่ดีนะ ม คงสมใจซะที ม เค้าดีใจมาก เมล์ไปเล่าให้ฮิเดะพี่ชายฝาแฝดเค้าฟังว่า ไปญี่ปุ่นคราวนี้ ฉันจะไปทำท่าเต้นแบบ เอียน บราวน์ ให้ฮิเดะดู
�