Links Hinghoi Moo+ Nitchawan P'Puk Peerada Evil
14.04.2002 - 10:59 p.m.
เมื่อวันก่อน พี่ที่เค้าจบเอกจากที่นี เค้าแต่งงานกับคนญี่ป่นเลยอยู่เป็นอาจารยที่นี่ ชวนพวกเรา 4 คนไปทานข้าวที่บ้านเพราะว่าพี่เค้าไปเจอ คนไทยที่ได้รับทุนมาดูงานที่นีเลยนัดให้มาที่บ้านพี่เค้าด้วย
คนที่มาดูงานที่นี่เรียนคณะประมงเหมือนกับพี่เจ้าของบ้าน ผู้หญิงคนชายคน เป็นรุ่นพี่รุ่นน้องเกษตรเหมือนฉัน ที่มหาลัยที่ฉันเรียนอยู่นี้คณะประมงดัง ฉันว่าแปลก ที่ไม่ว่าฉันเรียนที่ไหนก็จะมีคณะประมงดังตลอดเลย (แปลกไหมหว่า ก็ฉันไม่ได้เรียนประมงนี)
พี่ผู้หญิงที่มาเป็นคนที่มีมนุษยสัมพันธ ดีมากเลย แกพูดได้เรื่อยไม่หยุด พอดีน้องที่เรียนที่นี่คนนึงก็ประมาณ ตลกคาเฟ่มาเอง สองคนนี้เลยปล่อยมุขไม่หยุด พวกฉันกินข้าวไปหัวเราะไป แทบติดคอตาย มีแต M ที่ไปด้วยแล้วฟังไม่ออกมั่ง ออกมั่ง (ที่ออกเพราะว่าพี่แกช่วยแปลให M เลยโชวชายเดี่ยวแบบมาราธอน กินเร็วกินทนสุด จนพี่ที่ไม่เคยเจอ M มาก่อนเลยเค้าอึ้งไป คือแกแซวว่าถ้าพี่ได้แฟนอย่างนี้ก็ดี แต่ว่าไม่เอากินเก่งอย่างนี พวกคนไทยที่นี่จะสนิทกัน เค้าชินกับการกินเก่งของตานี่แล้ว ก็ตัวผอมแต่ว่าเวลาทำกับข้าวกินกันทีถ้าตานี่มา ไม่เคยต้องกลัวเหลือ
ทีนี่มาวงแตกเล็กน้อยก็ตรงที่พี่ผู้หญิงนี่เค้าแซวน้องค่อนข้างแรงน่ะ คือ ก็ทราบกันแหละนะ ว่าเค้าไม่คิดอะไร แต่ว่าขนาดน้องตลกคาเฟ่เค้าอึ้งไป พวกฉันอึ้งไปด้วย เลยทำให้นึกถึงที่อ่านเจอว่า วินสตัน เชอชิล น่ะ เป็นคนปากร้ายแซวแรง แล้วแกเล่นแซวกับท่านผู้หญิงชื่ออะไรซักคนเนี่ยแหละ สรุปได้ว่านั่งฟังเค้าแซวกันมันก็สนุกดี แต่ว่าคนฟังคงกลัวโดนเข้ามั่ง มันอาจทำให้ตัวคนปล่อยมุขน่ะเสียเองได้ แม้คนใหญ่คนโตก็ยังเป็นอาจอยากทำให้คนอื่นขำ แต่มันคงดูไม่ดีเท่าไหร ซึ่งฉันก็เป็นคนชอบแซวคนแรงเหมือนกัน เลยตั้งใจว่าจะพยายามเก็บปากเก็บคำแซว กลัว
แต่ว่าต่อจากนั้นพวกฉันก็ยังไปต่อคาราโอเกะกัน แต่ว่าน้องคนนั้นไม่ไปต่อด้วย ไม่ใช่ว่าโกรธอะไรหรอก ปกติน้องเค้าไม่ไปกับพวกเราอยู่แล้ว เห็นว่าร้องได้แต่เพลงของแกรมมีเลยไม่รู้จะร้องอะไร
พวกฉันที่เหลือน่ะก็ขาประจำคาราโอเกะกันอยู่แล้ว ยิ่งพี่มุขเยอะแกมาแกแทบไม่วางไมคเลย ก็สนุกดี กว่าจะถืงบ้านก็ตี 3 กว่า คาราโอเกะที่นี่เป็นแบบนั่งร้องในห้องเหมือนกับที่เมืองไทย ไม่เหมือนที่อังกฤษ เล่าเรื่องที่อังกฤษดีกว่า คือว่าเมืองที่ฉันอยู่ตอนนั้นเป็นเมืองเล็กที่ผับข้างมหาลัยจะจัด คาราโอเกะไนทุกวันศุกษ เวลาจะร้องจะต้องออกไปร้องข้างหน้าเวทีต่อหน้าทุกคน ตื่นเต้นดีนักแล ฉันไปครั้งแรกยังไม่ทันเตรียมใจ ก็ออกไปร้องคู่กับเพื่อนผู้หญิงอีกคนนึง ทีนี้เห็นเค้ามีการแจกรางวัลคนร้องดีด้วย ทีนี้ไปครั้งที่สองเลยลองขึ้นไปร้องเดี่ยว เลือกเพลงยากของ วิทนี ด้วย เพลงเสียงสูงก็ตะโกนซะ พอตอนจบคนอังกฤษตบมือให้ใหญเขินเหมือนกัน แล้วพอตอนเลิก เค้าประกาศรางวัล ฉันก็ได้เป็นเสื้อยืดที่ตัวใหญ่มาก... เลยได้แต่เก็บไว้เป็นที่ระลึกไม่เคยได้ใส่เลย
�