Links Hinghoi Moo+ Nitchawan P'Puk Peerada Evil
15.04.2002 - 8:24 p.m.
วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของคลาสเรียนภาษาญี่ปุ่น เทอมนี้ฉันว่าจะตั้งใจเรียนให้มาก จะต้องขยันไปเข้าเรียนไม่เหมือนเทอมที่แล้ว และก็ต้องพยายามขยันอ่านเองที่บ้านด้วย ภาษาญี่ปุ่นเนี่ยฉันว่ายากมาก คือว่าไอ้แค่พอพูดได้เนี่ยมันก็ยังพอทำเนา เพราะว่าภาษาญี่ปุ่นเนี่ยอ่านให้ออกเนี่ยมันยากมากๆเลย
ภาษาญี่ปุ่นมีตัวอักษรอยู่ ๓ ชนิด แบบแรกเรียกว่า คาตาคานะ ใช้เมื่อต้องการเขียนศัพท์ภาษาต่างชาติ เช่น ชื่อคนไทยอย่างเนี่ยก็ต้องเขียนด้วย คาตาคานะ แบบที่สอง คือ คันจิ หรือตัวอักษรจีน ก็คือเอาของจีนมาใช้นี่เอง นี่แหละคือตัวปัญหาใหญ่ของฉัน การที่จะอ่านออกเขียนได้เหมือนคนญี่ปุ่นแท้ๆ ไว้อ่านหนังสือ หรือหนังสือพิมพ์ได้เนี่ยก็จะต้องรู้คันจิให้ได้ประมา๊ณ 5000 ตัว อาจฟังดูไม่เยอะ แต่ว่าจริงๆแล้วยากมาก ถ้าไม่มาเรียนที่นี่ตั้งแต่เด็กๆล่ะก็ ฉันว่ามันยากสาหัสจริงๆ แบบที่สาม ฮิรากานะ เอาไว้ใช้ใช้ทั่วๆไปและใช้รวมกับคันจิ ตัวอักษรแบบนี้ตอนที่เรียนภาษาใหม่ๆ ก็ใช้แต่ตัวนี้ มันง่ายกว่าตัวอักษรไทย เพราะว่ามีแค่ สี่สิบกว่าตัวเอง คือถ้าจะเอาแค่พูดได้น่ะ เรียนแค่นี้กับคันจิอีกเล็กน้อยก็พอ แต่ว่าอ่านหนังสือหรือ อย่าหวังเลย
แต่ว่ากว่าจะพูดได้ขนาดวันนี้ก็มีเรื่องมากมาย... ฉันน่ะเริ่มต้นจากเกือบศูนย์เลยตอนมาใหม่ๆ ก็พอรู้เรื่องมาบ้างแต่ว่าเล็กน้อยมากๆ มาตอนแรกทรมานมากๆ มันแบบว่าอยากพูดกับคนอื่นแต่ว่าพูดไม่ได้น่ะ ทีนี้ที่ม. ที่ฉันอยู่เค้าก็มีคอร์สภาษาให้นักศึกษาต่างชาติเรียนฟรีน่ะ แต่ว่าต้องสอบวัดระดับก่อน ฉันน่ะก่อนมาก็พยายามอ่านด้วยตัวเองมาบ้าง แต่พอวัดระดับฉันได้ไปอยู่ระดับต่ำสุดเลย ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่ว่าระดับต่ำสุดน่ะมันง่ายมากๆ แล้วฉันก็พอได้มั่งแล้ว อย่างเช่นประโยค ฉันกินข้าว มันอยากเรียนมากกว่านั้น ฉันอยากสื่อสารกับคนอื่นได้น่ะ ฉันก็เลย ... โทษทีนะ ไว้เล่าต่อ ขอใช้สโลแกนของ สปายเกิน " ถ้ารักกันจริงอย่าทิ้งกันไป โปรดติดตามตอนต่อไปเป็นเรื่องเศร้าเคล้าน้ำตา ชีวิตต้องสู้ของฉัน
�