Links Hinghoi Moo+ Nitchawan P'Puk Peerada Evil
17.04.2003 - 4:40 p.m.
ระวัง! ภัยในลิฟท์
อยากจะเตือนๆกันเอาไว้ว่า เกี่ยวกับลิฟท์ ที่จริงการเดินขึ้นบันไดเป็นสิ่งดีมาก เป็นการออกกำลังกายที่ดี ฉันไม่รังเกียจการเดินขึ้นบันไดหรอก แต่ว่าฉันชอบขึ้นลิฟท์เพราะจะได้ส่องกระจกน่ะ บางทีฉันออกมาจากบ้าน ผมเผ้ายุ่งเหยิง ทาแป้งด่างๆ จะได้ดูกระจกในลิฟท์ก่อนไปเจอผู้คน แต่หลังจากเกิดเหตุการณ์ร้ายแล้ว ฉันไม่กล้าขึ้นลิฟท์อีกแล้ว
เรื่องนี้เกิดขึ้นกับตัวฉันเองเลยทีเดียว เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อวันก่อนตอนฉันเพิ่งมาโรงเรียน ฉันกดลิฟท์ขึ้นเพื่อจะไปแล็บที่อยู่ชั้น 4 ชั้น 1 มีนักศึกษาอยู่มากทีเดียว เพราะว่ามีห้องเล็กเชอร์ แต่ว่าไม่ค่อยมีคนใช้ลิฟท์มากนัก เพราะว่าชั้นบนจะเป็นแล็บและห้องพักอาจารย์ พอลิฟท์เปิดออก มีชายคนนึงผลุนผลันออกมาจากลิฟท์อย่างเร็วมาก ก้มหน้าก้มตารีบเดินไปจากตึกอย่างรวดเร็วท่าทางมีพิรุธมาก ฉันดูจากการแต่งกายแล้วน่าจะเป็นนักศึกษาชายชั้น ป ตรี ฉันเดินเข้าไปในลิฟท์ในขณะที่ใจยังสงสัยเรื่องหมอนั่น แล้วฉันก็กดปุ่มลิฟท์ชั้น 4
ขณะที่ลิฟท์ปิด ทันใดนั้นเอง ประสาทสัมผัสของฉันได้กลิ่นโชยฉุย กลิ่นอย่างนี้เองล่ะมั๊ง ที่เขาเรียกว่ากลิ่นหมาเน่าตายมาแล้ว 7 วัน โอย ฉันรับไม่ได้แล้ว สันชาติญาณเตือนภัยในตัวบอกให้ฉันกดปุ่มเปิดลิฟท์ แต่สายไปเสียแล้ว ลิฟท์ปิดสนิทและกำลังเคลื่อนตัวขึ้น ฉันได้แต่ภาวนาขออย่าให้ใครมาใช้ลิฟท์ตอนนี้เลย ใครเข้ามาก็ต้องนึกว่าฉันเป็นคนร้ายแน่ๆ ....
วินาทีที่ยาวนานเหมือนตกนรกเป็นชาติ ฉันคิดอะไรไ่ม่ออก ได้แต่เอาหมวกที่ใส่มาปิดจมูกกันกลิ่นแต่มันก็ช่วยได้ไม่มากนักทำไมมันเหม็นอย่างนี้วะ และแล้ววินาทีที่ฉันรอคอยก็มาถึง ลิฟท์เปิดออก ฉันรีบพุ่งตัวออกไปจากลิฟท์ อาการไม่ผิดอะไรกับไอ้คนที่วิ่งออกไปก่อนหน้าฉันเลย จะผิดกันก็ตรงที่ฉันไม่ได้ทำแต่มันทำ อนิจจา ฟ้าดินไม่เป็นใจ ลิฟท์เปิดออกที่ชั้น 3 โปรเฟสเซอร์คนนึงกำลังยืนคอยลิฟท์อยู่ ฉันก้มหน้าก้มตาหลบอาจารย์ แต่มันคงช่วยอะไรไม่ได้ อาจารย์ทำหน้างงๆกับท่าทีลุกลี้ลุกลนของฉัน แล้วก็เดินเข้าลิฟท์ไป เหอะๆ อาจารย์คงไม่ต้องงงไปอีกนานหรอก และต่อไปนี้อาจารย์คงจะจำฉันได้แม่นยำขึ้นใจ ว่าฉันชื่อ "ยายตดเหม็น"แน่ ฉันอยากบอกอาจารย์เหลือเกินว่า 'ฉันไม่ได้ทำ ฉันโดนใส่ร้าย ฮือ ฮือ ;_;'
�