20.05.2002 - 4:44 p.m.
Amelie
วันเสาร์ เพื่อนฉันชวนไปดู Spiderman นัดกันตอนสามทุ่ม ฉันก็มีสังหรณ์นะว่า ไม่ได้เช็ครอบ คงไม่ได้ดูแหงเลย แต่ก็ลองไปดู พอไปถึงโรงหนัง มันก็รอบสุดท้ายฉายตอนหกโมงครึ่ง ก็ไม่ได้ดูจริงๆ ทุกคนก็ผิดหวังน่ะ โดยเฉพาะ m ที่อยากดูมาก
แอนบอกว่าไหนๆก็มาแล้วเลือกๆดูมันไปซะเรื่องละกัน แต่ว่าแต่ละคนมากันคนละอารมณ์มาก แอนอยากดูหนังลุ้นระทึกอย่างเรื่อง spider ส่วน m ถ้าไม่ได้ดู action วัีนนี้ฉันก็ไม่มีมู้ดสำหรับอย่างอื่นแล้ว ส่วนน้องผู้ชายนี่ขอให้ได้ดูหนังละกันวันนี้อะไรก็ได้ ส่วนฉัน ดูไปดูมา ถ้าต้องดูเรื่องนึง ฉันขอเลือกดู Amelie ละกัน เพราะว่าฉันชอบดูหนังต่างประเทศ(ที่ไม่ใช่อเมริกา)มันให้ความแตกต่างดีน่ะ แต่ไม่มีใครยอมดูด้วยเลย เพราะว่าเหตุผลว่า ดูหนังภาษาฝรั่งเศษ สับไตเติ้ลเป็นภาษาญี่ปุ่นคงไม่รุ่งเท่าไหร่ แอนกับน้องเลยไปดู Beautiful Mind น้องดูรอบสองเพราะว่าชอบมาก
ฉันก็กะว่าจะไม่ดูแล้วล่ะ เพราะว่าฉันอ่านหนังสือ Elle เขียนว่า Amelie คือหนังเรื่อง บริจิท โจนส ไดอารี่ ภาคฝรั่งเศส ฉันก็นึกว่ามันคงเหมือนกันเปี๊ยบ แบบที่หนังฮอลลีวูดชอบลอกเขามา อย่างนิกิต้า หรือ ฯลฯ แต่พอดีดูใบปิดที่หน้าโรง มันสวยมากเลย มันปิ๊งมาว่าหนังทั้งเรื่องต้องสวยเหมือนในใบปิดแน่เลย ฉันเลยซื้อตั๋ววิ่งเข้าไปดูคนเดียวในนาทีสุดท้าย
ใบปิด
(จากบรรทัดนี้ไปกรุณาใช้วิจารณญาน เนื่องจากที่เขียนต่อไปนี้เป็นความรู้สึกส่วนตัวของผู้เขียน)
เข้าไปถึงหนังเริ่มพอดี ได้ดูไปซักห้านาทีก็รู้สึกทึ่งมากๆเลย อยากจะโทรไปเรียก m ให้มาดูด้วยกัน แต่ว่าก็สายไปแล้วเลยไม่โทร นั่งดูไปแล้วก็รู้สึกว่าทำไมหนังถึงได้สวยอย่างนี้นะ แต่ละฉาก เค้าจัดแสงสีได้ประณีตอย่างกับดูงานศิลปะแน่ะมีการเน้นจุดเด่นของแต่ละฉาก ประทับใจมากๆจริงๆ หนังเรื่องอื่นๆก็อาจจะมีหนังสวยๆอย่างนี้เหมือนกันนะ แต่ว่าฉันจำไม่ได้แล้วว่าฉันประทับใจเรื่องอะไรอื่น
ความงามในแต่ละฉาก
จะให้วิจารณ์หนัง ฉันก็ไม่ได้อ่านหนังสือพวก Empire มานานแล้ว หาคำมาใช้ไม่ถูกน่ะ จะให้เล่าเรื่อง ก็กลัวว่าเดี๋ยวไปดูแล้วจะไม่สนุก คือเรคคอมเมนต์ว่า ต้องไปดูกันให้ได้นะ แต่ว่าบอกได้ว่าหนังเรื่องนี้น่ะ ไม่เหมือนกับหนังเรื่อง บริจิท โจนส ไดอารี่เลยแม้แต่นิดเดียว เนื้อหา เป็นหนังเกี่ยวกับ Amelie หญิงสาวที่
" A shy young woman with a pronounced taste for all of life's small pleasures: immersing one's hand in a sack of grain, cracking a crust of a creme bule'e with the back of a teaspoon or skipping stones on the Canal Saint Martin
In the night of August 13th 1997, it suddenly hits her. She decides to straighten out people's lives.
But who is going to straighten out her life? "
หนังเรื่องนี้ก็เป็นหนังเบาๆน่ะ เป็นหนังที่นั่งดูแล้วยิ้มๆไปได้เรื่อยๆ นะ เนื้อหาดี จนไม่รู้ว่าจะเรียกว่าเป็นหนังในดวงใจได้หรือเปล่า(ฉันไม่เคยมีหนังในดวงใจกับใครเค้า เพราะว่าเป็นแม่นางช่างเลือก) เพราะว่ามีบางตอนเหมือนกันที่ฉันว่ายืด แต่เค้าอาจยืดให้มีลุ้นน่ะนะ หนังดีๆอย่างนี้ อยากให้ไปดูกันจัง นี่ยังว่าจะเลี้ยง m ให้ไปดูกับฉัน(อีกรอบ)
เอารูปพระเอกมาล่อ
คุณลุงผู้มีความผูกพันอยู่กับรูปของเรนัวร์
Luncheon on the boating party ของ Renoir
หนังเรื่องนี้ก็ได้ชิงรางวัลออสการ์หลายรางวัล แต่อย่างว่า รางวัลมันก็ไม่ได้เป็นตัวชี้อะไรนักหรอก เช่นไททานิก ยังได้ตั้งหลายรางวัล ฉันเห็นคนไปดูหนังเรื่อง ไททานิก มาได้หลายรอบยังงงเลย ว่าเค้าไปดูกันได้ยังไงฟะ ฉันหลวมตัวไปดูยังกล้ำกลืนฝืนทนดูให้จบแทบแย่ อย่างว่าน่ะนะ เรื่องอย่างนี้มันไม่มีใครถูกใครผิดอยู่แล้ว รสนิยมของใครก็ของใคร
FOOTNOT:
-ขอแก้ข่าวคำว่า Bridget Jones's Diary อ่านว่า บริจิท นะคะ ไม่ใช่ บริเจท อย่างที่คนแปลหนังสือไทยแปล เห็นแล้วมันคันหัวใจมากเลย ชื่อนี้น่ะคนอังกฤษเค้าอ่านกันว่า(ออกเสียงให้แรดหน่อย) บะรี่จิท (อ่านเร็วๆจะได้แบบอังกฤษเลย)
-มีที่คันหัวใจอีกเรื่อง คือชื่อเมืองในอังกฤษที่ลงท้ายด้วยคำว่า shire มันอ่านว่า เช่อ(อยากออกแรดๆแบบคนอังกฤษก็ให้ออกว่า ช่ะ) มันไม่ใช่ เชียร์ แบบที่คนไทยนึกกันเลยนะ ทำไมไปนึกว่ามันออก เชียร์ ได้ไม่เข้าใจเลย?! เห็นน้องผู้ชายไทยเล่าว่าตามหนังสือพิมพ์กีฬาเค้าเขียนว่าเชียร์กัน เช่น Yorkshire มันต้องอ่านว่า ยอร์คช่ะ ไม่ใช่ ยอร์คเชีย
-อีกเรื่องที่อยากแก้ข่าวก็คือ หนังเรื่อง Amelie ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับเรื่อง Briget Jone's Diary เลยแม้แต่นิดเดียว หนังดีกว่ากันเยอะ(สำหรับฉัน)
ลืมบอกไปว่าเวปเค้าเจ๋งมากอยากรู้เรื่องเพิ่มก่อนไปดูให้ไปดูได้ที่ http://www.amelie-lefilm.com/english/index_flash.htm
�