Links Hinghoi Moo+ Nitchawan P'Puk Peerada Evil
22.02.2004 - 9:24 a.m.
หนังสือที่ชอบ
วันก่อนที่เจอแอนและแฟน แอบได้ยินเค้าคุยกันถึงหนังสือที่ชอบมากที่สุดกันอย่างหวานแหววมาก ฉันก็เกิดอาการอิจฉาตาร้อน คิดว่าฉันกับ ม ไม่เคยคุยถึงหนังสือที่ตัวเองชอบที่สุดกันเลย ฉันเลยรีบกลับไปถาม ม บ้าง
ม "อ้าว หนังสือที่เธอชอบที่สุดเรื่องโต๊ะโตะจังไม่ใช่เหรอ" ฉันนึกในใจ ทำไมดูถูกกันจัง ทำไมฉันต้องชอบหนังสือเด็กด้วย ทำไมไม่ถามว่าฉันชอบ คาวาบาตะไม่ใช่เหรอ แต่จะว่าไปฉันชอบเยอะมาก เลือกที่ชอบมากที่สุดไม่ถูกอ่ะ
"แล้ว ม ล่ะ" ฉันถาม "อ้าว ของฉันก็เรื่องฟุตองไคซุย ไง" (เรื่องนี้เป็น หนังสือเด็กของญี่ปุ่น เกี่ยวกับว่าเด็กประถมผู้ชายคนหนึ่งที่เค้าหูเป็นน้ำหนวก แต่ว่าเค้าอยากว่ายน้ำมาก คุณพ่อก็เลยสมมติที่นอนให้เป็นทะเลให้ลูกว่ายเล่น ม เค้าได้อ่านเรื่องนี้ตอนที่เค้าอยู่ชั้นประถม แล้วตอนนั้นเค้าประสพอุบัติเหตุขาหัก ต้องนอนอยู่โรงพยาบาลเกือบ 1 เทอม ประมาณว่าเรื่องนี้มันเลยโดนใจเค้ามาก) อ้าว เรื่องนี้เองเหรอ งั้นเราก็เคยคุยเรื่องหนังสือที่ชอบกันแล้วนี่นา เมื่อสมัยรู้จักกันใหม่ๆ(แค่ 7 ปีก่อนเอง) ป้าอย่างฉันรำพึง ฉันนึกว่าเล่มนี้เป็นหนังสือที่ ม เค้าชอบที่สุดตอนเด็ก แล้วเค้าเปลี่ยนใจแล้วซะอีก งั้นเรื่องที่เค้านึกว่าฉันชอบโต๊ะโตะจังมากสุด ก็ไม่ได้อำฉันน่ะสินะ
เรื่องร้านห่วย
ร้านอาหารในกรุงเทพ ส่วนมากจะอร่อยสำหรับฉัน ถ้าจะถามว่าร้านไหนอร่อยที่สุด อาจจะตอบยากหน่อย เพราะอาจจะต้องรวมดูบรรยากาศเข้าไปด้วย แต่ว่าถ้าถามถึงร้านห่วยที่สุดในกทม ตามฉันมาเลย
เมื่อเย็นวันศุกร์ แฟนแอนเค้านัดพวกเรากินข้าว ฉันก็คิดว่าจะชวนไปกินที่โรงเบียร์ตะวันแดงดีกว่า เพราะเกิดอยากไปขึ้นมา ทีนี้พอตา ม กลับมาแกก็เสนอว่า แถวนั้นรถติดจะตาย ไปกินร้านแมกไม้แถวๆนี้กันดีกว่า เนี่ยถามเพื่อนมาว่า ดนตรีแนวๆแจ๊ส บรรยากาศดี ฉันก็เลยต้องเออออ
พอไปถึงร้าน ก็เป็นร้านอาหารแนวสวนอาหารเล็กๆน่ะค่ะ ม จะเลือกนั่งใกล้ๆเวที ฉันกับแฟนแอนบอกว่าเราห่างลำโพงออกมานิดดีกว่านะ แล้วเราก็สั่งอาหารและเริ่มฟังเพลง
เป็นนักดนตรีผู้ชายคนนึง นั่งเล่นกีต้าร์ เพลงที่เล่นอย่าว่าแต่จะเป็นแจ๊สเลย เพลงลูกทุ่งยังจะดีซะกว่า ฉันบ่นอุบอิบเนี่ยนะแจ๊ส เพลงที่เค้าเล่นจำไม่ค่อยได้แล้ว แต่ที่ประทับใจมาก ก็แบบเล่นเพลงของอริสมันต์สมัยที่พวกเราเป็นเด็กน่ะ(สมัยนั้นยังไม่อยากจะฟังเลย ทำไมแก่แล้วต้องมาฟังอีกวะ) หรือไม่ก็เพลงอะไรเทือกๆที่ไม่เพียงแต่ฉันไม่ชอบ ม ก็ไม่ชอบด้วย เพลงความลับที่อยู่ในใจอะไรนั่นอ่ะ ดนตรีมี 2 เบรค เปลี่ยนนักดนตรีใหม่ ก็เล่นไอ้เพลงนี้อีก เฮ้อ
ส่วนอาหารก็แบบ เอาใจคอเหล้าต่างจังหวัดมาก มันเผ็ดสำหรับฉันมากเลย ไอ้นั่นก็ไม่เป็นไรหรอก เพราะฉันกินเผ็ดไม่ได้อยู่คนเดียว ชาวต่างชาติทั้งสอง กินอย่างปกติ(สองคนนี้กินเผ็ดเก่งมาก) แต่ว่ารสชาติของอาหารดิ มันห่วยมากจน คิดดูว่า ม และแฟนแอนปล่อยให้เหลือได้อ่ะนะ
เท่านั้นยังไม่พอสำหรับร้านนี้ เพราะว่าฉันท้องเสียมากตั้งแต่กลับมา แบบว่าอาหารเป็นพิษหนัก จนวันนี้วันอาทิตย์นี่ยังปวดท้องอยู่เลย ขอบอกว่าห้ามไปร้านนี้เด็ดขาดนะคะ
ฉันถาม ม ว่า เพื่อนเธอคนไหนเหรอเป็นคนแนะนำร้านนี้เนี่ย ม เค้าบอกว่าวันนั้นไม่มีใครมา เลยถามพนักงานส่งเอกสารน่ะ 555 ฉันหัวเราะอย่างขมขื่น(ปนปวดท้อง)
โหมโรง
เรื่องนี้ตอนแรกฟังมาจากป้าน้ำหมาก(สำนวนเจ๊ปุ๊ก)และกุ้ง ในที่สุดก็ฟังมาจากไดเก๋อีก เลยรีบลนลานพาตา ม ไปดู ไปถึงโรงงี้ตื่นเต้นมากเลย กลัวหนังออกไปแล้ว
ดูหนังไป พอพระเอกออกมางี้ดีใจมากเลย(ขอเปิดกระทู้ ใครว่าพระเอกเรื่องนี้หล่อ) คือแบบว่าสเป็คอิฉันมากเลย ชอบคนหน้าไทยๆเข้มๆดำๆอ่ะ คิดในใจว่าถึงดูต่อไป หนังไม่หนุกก็จะไม่โทษนิจ เพราะว่าพระเอกหล่อคุ้มละ
ดูไปดูมา หนังสนุกดี ดนตรีไพเราะ แต่ว่าพระเอกดิ ดูไปดูมาหน้าเหมือน สายฟ้า ชอบกล ไม่หล่อแล้วอ่ะ เศร้าจัง
ม ก็ท่าทางอินๆกับหนังเหมือนกัน พอออกมาฉันถามว่าเป็นไงบ้าง เค้าบอกว่าเค้างงการตัดต่อน่ะ คือซับไตเติ้ลมันแปลไม่หมดไง อย่างตัดๆไปตอนแรก เค้าจะงงว่า สอนตอนแก่เป็นใคร คือพวกเราดูจากการแต่งตัวก็รู้เลยว่าคนละสมัย หนำซ้ำมีเรียกชื่อด้วย แต่ว่าคนต่างชาติดูเสื้อผ้าไม่เข้าใจปั๊บตามมั๊ง
แต่ ม บอกว่า นอกจากการตัดต่อแล้ว แล้วก็สอนชนะเร็วไป คือน่าจะมีอธิบายอีกนิด (ฝึกอีกหน่อย เหมือนพวกหนังกำลังภายในล่ะมั๊ง 555) ตอนที่ชนะขุนอิน ส่วนอื่นๆโดยรวมๆก็ดีหมดน่ะ ตามความเห็นของตา ม
�