Links Hinghoi Moo+ Nitchawan P'Puk Peerada Evil
28.01.2003 - 11:54 a.m.
ช่วงนี้มีเรื่องให้ตื่นเต้นดีใจ เพราะว่าจะกลับไปเยี่ยมบ้านแล้ว ที่จริงฉันไม่เคยเป็นโรคโฮมซิค หรืออะไรทำนองนั้นเลย ฉันมักจะสนุกเวลาได้อยู่เมืองนอก แต่คนเราก็ไม่ได้สุขอยู่ตลอดเวลานี่เนอะ มัีนก็มีอารมณ์เซ็ง เศร้า เหงา ทุกข์ ปนกันมาบ้าง เพราะฉนั้น เวลาได้กลับบ้านที ฉันจะรู้สึกดีใจมาก มันเหมือนกับความทุกข์อะไรที่มีอยู่มันจะหายไปหมดเลย
วันก่อนฉันเพิ่งได้ดูเรื่อง Gone with the wind ไป(ดูรอบที่เท่าไหร่ และอ่านไปกี่รอบ อย่าุถาม) ทำให้ฉันนึกไปถึง สการ์เล็ต พูดกับตัวเองได้หลังจากที่มีสงคราม ทำนองว่า "ถ้าฉันได้กลับไปที่แทร่า ทุกอย่างมันจะต้องดีขึ้น" ฉันไม่ได้มีอดีตรุ่งเรืองอะไรประมาณ สการ์เล็ต จนเทียบว่าตัวเองเหมือนเขาหรอก แต่ว่าความรู้สึกมันคงประมาณนั้น ไม่ว่าเรื่องอะไรที่มีอยู่ เราจะทิ้งได้หมด และมีความสุขมาก เมื่อได้กลับบ้าน
เรื่อง Gone with the wind นี้เป็นเรื่องที่ฉันชอบมาก ใช่ๆ ฉันรู้่ว่าหลายๆคนคงว่ามันน้ำเน่า(โดยเฉพาะผู้ชาย) ฉันเคยคุยกับเพื่อนอเมริกัน ถึงหนังเรื่องนี้ เพื่อนฉันจะบอกว่าเป็นหนังที่เค้าไม่ชอบเลย ฉันได้ดูหนังเรื่องนี้จากวิดิโอตอนเด็กๆ แม่เช่ามา ในความรู้สึกของฉันคือฉันชอบมาก คือเนื้อหามันสะท้อนอะไรได้หลายอย่าง ถ้าเราจะเก็บมันมาคิด และฉันก็ชอบคำพูดปลอบใจตัวเองของนางเอกมาก ที่ว่า แล้วค่อยคิดวันพรุ่งนี้ เพราะปัญหาคาใจ คิดไปมันก็ไม่ได้ผลอะไรขึ้นมาได้ทันทีทันใด (แต่ว่าฉันทำไม่ได้หรอก)
ทฤษฎีเรื่องการกลับบ้าน ยังมีอีก ฉันจำได้แม่นเพื่อนสนิทคนนึงเป็นคนซาอุ บอกว่าทฤษฎีก็คือ ถ้ากลับไปเยี่ยมบ้าน ช่วงแรกๆ เราจะเป็นที่รักและเอาอกเอาใจของพ่อแม่มาก แต่ว่าอยู่ไปได้ไม่กี่อาทิตย์ พ่อแม่เริ่มชิน เค้าจะเริ่มมีด่าเราละ มีอะไรๆเหมือนตอนที่เราอยู่บ้านก่อนมาเมืองนอกไม่มีผิด ทฤษฎีนี้ฉันเห็นด้วย 100%
�