Links Hinghoi Moo+ Nitchawan P'Puk Peerada Evil
28.03.2003 - 5:19 p.m.
ปิดเทอมหน้าฤดูใบไม้ผลิทีมีความสุขจังเลย
สมัยที่เป็นเด็กๆ ความสุขที่มีมากที่สุดเกินปิดเทอมเห็นจะไม่มี ฉันจำเรื่องราวตอนปิดเทอมสมัยประถมได้แม่นยำมากกว่าเรื่องตอนเปิดเรียนอีก สมันมัธยมก็สนุก พอแก่แล้ว ต้องผจญกับอะไรต่ออะไรมากมาย ปิดเทอมก็หายไป ยิ่งมาเรียนที่นี่ลืมคำว่าปิดเทอมไปได้เลย
แต่ว่าเมื่อวันอังคารคุณเคียวโกะโทรมาหาฉัน คุณเคียวโกะเป็นคนที่ฉันไปเจอตอนที่เค้าจัดทริปให้นักเรียนต่างชาติ คุณเคียวโกะเคยมีเพื่อนเป็นคนไทยมาก่อน เลยสนใจฉันมาก แล้วก็ชวนฉันไปเที่ยวเล่นที่บ้าน คุณเคียวโกะ อายุซัก 40 มีลูกสาว 2 คนอยู่ชั้นประถม ฉันไปบ้านคุณเคียวโกะแล้วก็ติดใจมาก เพราะว่าบ้านแกเป็นศิลปินน่ะ สามีแกทำงานปั้น พวกถ้วยชามแบบศิลปะญี่ปุ่นขาย แกก็เลี้ยงลูกน่ารักมากเลยอย่างให้วาดรูป ให้ประดิษฐ์อะไรๆที่ต้องการเอง ฉันชอบไปบ้านแกมาก พอๆกับที่แกชอบชวนฉัน บ้านคุณเคียวโกะ ก็เลยกลายเป็นเหมือนโฮสต์แฟมิลี่ของฉันไป คุณเคียวโกะชอบชวนฉันไปทำกิจกรรมต่างๆเพื่อให้สัมผัสเรื่องราวของญี่ปุ่น อย่างไปใส่ชุดกิโมโนเล่น กับอาจารย์สอนใส่กิโมโน พาไปดูการชงชา พาไปดูงานศิลปะของเพื่อนๆๆแกบ้าง(เพื่อนแกเยอะมาก) พาไปเล่นสเกตน้ำแข็งบ้าง และอื่นๆอีกมาก บางทีก็แค่ไปปิ้งบาบิคิวกินกันเล่นที่บ้านแก ฉันเหมือนเป็นทั้งเพื่อนแก และเพื่อนลูกสาวแก อยู่กลางๆยังไงไม่รู้เพราะว่าฉันบอกแกไปว่าฉันอายุ 20กว่า ตอนเจอกันครั้งแรกไง (ฮิฮิ)
คราวนี้คุณเคียวโกะ ชวนฉันไปค้างแรมที่บ้านเพื่อนแกที่มีออนเซ็น บอกว่าไม่ต้องเตรียมอะไรไปมาก บ้านนี้เป็นกันเอง บอกมาแค่นี้ฉันก็จัดกระเป๋าเอาไปแต่ชุดนอนเลย (ยังหน้าหนาว ใส่ซ้ำๆเอา ไม่ต้องขนหนัก) แกนัดฉัน4โมง ฉันขึ้นรถไฟผิดขบวนอีกแล้วเป็นครั้งที่ 2 (รถมันออกพร้อมกัน ดันขึ้นผิดข้าง) บ้านคุณเคียวโกะห่างจากบ้านฉันไปรถไฟ 3 ป้าย ไปถึง ก็พบว่า มี ลูกแกและเด็กอีกสองคน ของฝากที่เตรียมไปให้เด็กๆแค่สองชิ้นเลยต้องแอบๆให้ ฉันเอากระเป๋าสานสวยงามไปฝากคุณเคียวโกะด้วย เป็นของฝากที่กลับบ้านไปคราวที่แล้ว
คุยกับคุณเคียวโกะว่าฉันเริ่มเรียนชงชาแล้วนะ อยากซื้อถ้วยชาบ้านคุณเคียวโกะจัง ก็เดินดูรอบบ้านแก งบที่ฉันว่าจะซื้อ ก็ซัก 4-5พันเยนน่ะ (เกือบ 2 พัน) ดูไปจนทั่วบ้านแกแล้ว ไอ้ถ้วยราคาที่ว่ามันไม่มีเลยอ่ะ ไอ้ที่ฉันว่าสวย ราคามันก็ 2 หมื่นเยน ราวๆนี้ (อูย ราคาเท่ากับเงินเดือนข้าราชการไทยเลยค่ะ) คุณเคียวโกะเลยปลอบว่าให้ปั้นเองละกันวันพรุ่งนี้ โถ่ ฉันอยากได้ถ้วยสวยๆไปโชว์นะ ได้ฝีมืออย่างฉันเองอีกแล้ว เอาก็เอาฟะ เดี๋ยวปั้นๆ
ก่อนออกเดินทาง คุณนาไก สามีคุณเคียวโกะ ก็พาฉันและเด็กๆไปเลี้ยงอุด้ง โซบะ ที่ร้านอร่อยข้างบ้าน แล้วเราก็ออกเดินทางไป ฮายาโตะ ไปถึงคุณเคียวโกะอยากให้ฉันโชว์ฝีมือทำต้มยำกุ้ง เพราะแกลองกินแบบที่เป็นก๋วยเตี๋ยวต้มยำกุ้งแล้วชอบ เอาละสิ แม่ครัวฝีมืออย่างฉันต้องทำเนี่ยนะ ฉันก็รู้สึกเศร้าใจแทนผู้ชิมเป็นกำลัง
พอเราไปถึงบ้าน ก็ให้ผิดคาดมาก เพราะว่าฉันคาดว่าบ้านเพื่อนคุณเคียวโกะจะเป็นแบบบ้านจัดสรรหลังๆอยู่กันแบบพ่อแม่ลูกครอบครัวอบอุ่นเหมือนบ้านเพื่อนแกที่เคยไปไง แต่พอไปถึง กลับผิดคาดสุดๆ
ต้องไปเรียนเปียโนแล้ว กลับมาเล่าใหม่นะ (จะพยายาม)
�