diaryland archives guestbook

Links Hinghoi Moo+ Nitchawan P'Puk Peerada Evil

21.07.2002 - 6:37 p.m.

เมื่อวานนี้ฉันกับแอนไปรับ IL ที่สนามบิน ฉันไม่ได้เจอเค้านานหลายเดือนได้แล้วล่ะ เค้าบอกว่าจำฉันไม่ได้เลย เห็นแอนมากับใครที่เป็นคนญี่ปุ่นหน้าตาคุ้นๆ แต่นึกไม่ออกว่าใคร จนมาใกล้ๆมากๆ เค้าถึงนึกออก คือว่ามันเนื่องมาจากทรงผมทรงใหม่ของฉันเองแหละ ที่มันญี่ปุ่นจ๋ามาก ขนาดถ่ายรูปตัวเองส่งไปให้พ่อกับแม่ดู พ่อยังบอกเลยว่า ลูกดูเหมือนคนญี่ปุ่น คนญี่ปุ่นก็เหมือนคนประเทศอื่นๆแหละ ที่มีทั้งน่ารัก และไม่น่ารัก ถึงพ่อไม่พูดฉันก็รู้ความนัยของพ่อดี ว่าลูกเหมือนคนญี่ปุ่นที่ไม่น่ารัก แหะ แหะ ก็พ่อน่ะไม่เคยชมลูกหรอก อย่างเรื่องแขนใหญ่นั่นไง

เมื่อวานตอนกลางคืน โทรไปหาแม่กับพ่อ ก็คุยกัน แล้วก็เลยเล่าให้เค้าฟังว่าฉันปวดหลัง แม่บอกว่าพ่อก็ปวดหลังบ่อย พ่อเลยบอกว่า(โทรศัพท์ที่บ้านเป็นสายพ่วงแบบคุยกันทีก็คุยกันสามคนเลย) "ปวดแบบนี้พ่อก็เคยเป็น มันปวด แบบแปล๊บใช่ไหมลูก เหมือนปวดข้างใน เวลาพูดทีหรือหายใจ เหมือนมีใครเอาเข็มมาทิ่มหัวใจ" พ่อบอก พ่อยังบอกอีกนะว่า "ตอนที่พ่อเคยเจ็บครั้งแรกนะ พ่อนึกว่าเป็นโรคหัวใจ ยังไม่ไปหาหมอเลย" (พ่อเย้ยหยันว่าลูกเว่อร์ดิ รีบไปหาหมอ) ว่าแล้วพ่อก็พูดตลกแบบปล่อยมุข แกล้งให้ฉันขำ จะได้เจ็บหลังเวลาหัวเราะ แสบ... แต่แม่บอกว่า สงสัยพ่อนอนมากเกินไป (พ่อชอบนอนกลางวัน) เลยเจ็บหลัง แม่ก็เลยถามฉันว่า ลูกก็นอนมากเกินไปเหมือนกันล่ะสิ แสบจริงๆทั้งคู่เลย

เมื่อวานนี้ หลัง M จาก เลิกงาน ก็จะมาพาฉันไปเดินเที่ยวงานฤดูร้อน (งานออกร้านเดี๋ยวค่อยเล่าละเอียด) แต่ว่าขี่จักรยานกันไปได้นิดหน่อยฉันก็ปวดหลังมาก บอกว่าไปไม่ไหวแล้วล่ะ พอดีพวกแอนโทรมาชวนกินข้าวเย็น เลยไปกินกันที่ร้านเหล้า "อิสะคะยะ" ร้านเหล้าที่มีกับขายด้วย ร้านนี้ขายไก้เสียบไม้ย่าง (ยาคิโทริ) นานแล้วที่ไม่ได้กินข้าวกันที่ร้านเหล้าอย่างนี้ ทุกคนก็ฟาดซะ พอกินเสร็จ M ก็ถามว่า "เธอไม่เจ็บหลังแล้วเหรอ หน้าตาดูสดชื่นดีมากเลยนะหลังกินอิ่ม" หมายฟามว่าไงฟะ ฉันไม่ได้ตลกแดกนะเฟ้ย

previous - next